1. Gorąca dyskusja polityczna o finansowaniu z budĹźetu zapłodnienia in vitro, ktĂłra przetoczyła się niedawno przez środki społecznego przekazu w Polsce, wznieciła spory takĹźe w wielu polskich rodzinach i w Kościele. Dotyczy ona jednego z najbardziej delikatnych problemĂłw małżeńskich - moĹźliwości posiadania dzieci. Szacuje się, Ĺźe obecnie półtora miliona polskich małżonkĂłw nie moĹźe posiadać własnych dzieci. Najczęściej gotowi są zrobić wszystko, co oferuje im współczesna medycyna, aby zmienić ten stan rzeczy. Powstaje jednak pytanie, czy godziwe moralnie jest wszystko, co proponuje medycyna?

2. Zapłodnienie in vitro jest techniką medyczną, stosowaną dla uzyskania poczęcia ludzkiego wtedy, gdy nie moĹźe do niego dojść poprzez stosunek płciowy kobiety i mężczyzny. Metoda polega na pobraniu z organizmu kobiety kilku komĂłrek jajowych i zapłodnieniu wcześniej pobranym nasieniem męskim w probĂłwce – in vitro ( w szkle). Poczęcie dziecka dokonuje się w laboratorium, w wyniku skomplikowanych działań medycznych. Dopiero po pewnym czasie poczęty embrion ludzki wszczepia się do macicy kobiety.

3. Kościół świadom problemu bezpłodności i wielkiego cierpienia małżonkĂłw, przedkłada ich sumieniu trzy fakty, ktĂłre powinni wziąć pod uwagę przy podejmowaniu decyzji.

Po pierwsze, dziecko nie jest przedmiotem, ale osobą ludzką. Jego Ĺźycie zaczyna się od chwili poczęcia, kiedy otrzymuje duszę nieśmiertelną. Nie moĹźna traktować tego poczęcia jako aktu technologicznego, a w konsekwencji utoĹźsamić seksualny akt małżeński z laboratoryjną techniką zapładniania. KaĹźde dziecko zostaje stworzone dzięki miłości osobowej Boga przy współudziale miłujących się małżonkĂłw. Dziecko nie powstaje w wyniku procesu produkcyjnego. Dla małżonkĂłw chrześcijańskich jest ono darem od Boga. Nie mogą więc mĂłwić, Ĺźe mają prawo do dziecka. Mają obowiązek traktowania go od początku z godnością.

Po drugie, we współczesnej praktyce in vitro dochodzi do zapłodnienia kilku komĂłrek jajowych. Do organizmu kobiety zostaje wszczepiony jeden embrion, a pozostałe traktowane są jako <embriony nadliczbowe>. Najczęściej są one zabijane, zamraĹźane lub wykorzystywane w badaniach naukowych. Dochodzi więc do traktowania Ĺźycia ludzkiego jako <materiału biologicznego>, ktĂłrym się dowolnie dysponuje. Wielu współczesnych zagłusza swoje sumienie mĂłwiąc, Ĺźe embrion do 14 dnia nie jest jeszcze istotą ludzką, inni nazywają niszczenie embrionĂłw redukcją embrionalną, jeszcze inni uwaĹźają, Ĺźe Ĺźycia embrionu nie moĹźna stawiać na rĂłwni z prawem do własnego dziecka. Jest to współczesna nowomowa, ktĂłrej celem jest zagłuszanie sumienia. Nigdy nie moĹźna realizować szczytnych celĂłw poprzez uĹźycie złych środkĂłw. Pragnienie własnego dziecka jest dobre, ale zawsze trzeba uwzględnić środki jakimi się je spełnia.

Po trzecie, nie moĹźna przejść obojętnie wobec niebezpieczeństw medycznych, związanych z metodą in vitro.Pomijając to, Ĺźe poziom skuteczności tej metody jest raczej niewielki, to lekarze przestrzegają przed ciążą mnogą i wielorakim ryzykiem, na ktĂłre są naraĹźone dzieci poczęte metodą in vitro. Z punktu etycznego waĹźne jest, aby rodzice poszukujący pomocy w klinikach stosujących metodę in vitro, uzyskiwali pełną wiedzę.

4. Zapamiętajmy: Oceniając medyczną technikę powstania Ĺźycia człowieka in vitro, naleĹźy pamiętać, Ĺźe nie wszystko, co jest moĹźliwe technicznie, jest moralnie dobre. Małżonkowie cierpiący z powodu bezpłodności są proszeni rozwaĹźenia w swoim sumieniu podanych argumentĂłw. Natomiast „wspĂłlnota wierzących jest powołana do wyjaśnienia i podtrzymywania na duchu tych wszystkich, ktĂłrzy nie mogą zrealizować słusznych dążeń do macierzyństwa i ojcostwa” (Donum vitae, nr 8).

Ks. Ireneusz Mroczkowski

ĹšrĂłdło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1176,l1.html