W centrum dzisiejszej celebracji stoi miłość Pana. Pierwszymi świadkami zmartwychwstania stają się Piotr i Jan – ten, któremu Jezus przebaczył, i ten, którego Jezus umiłował. Maria Magdalena idąca do grobu, „gdy jeszcze było ciemno jest zupełnie sama. „Ciemność” w czwartej Ewangelii jest symbolem ludzkości pozbawionej wiary i nadziei oraz pogrążonej w lęku przed śmiercią w różnych jej wymiarach. W ten sposób Maria jest obrazem każdego człowieka – grzesznika, który bez Boga pozostaje sierotą, kimś wiecznie osamotnionym. Samotność ta została pokonana przez Jezusa, który na krzyżu wziął na siebie wszystkie grzechy świata i zgodził się „za nas i dla nas wszystkich” być oddzielonym od Ojca. Teraz Pan, który zmartwychwstał, pociąga nas ku Ojcu i wprowadza w komunię z Nim. Komunia ta dokonuje się w Duchu Świętym. Dlatego „Zmartwychwstały Pan tchnął na apostołów, mówiąc: <<Weźmijcie Ducha Świętego!>>. Wielkanoc jest Pięćdziesiątnicą. Wielkanoc już jest darem Ducha Świętego” (DH 56).

Program duszpasterski Kościoła w Polsce