Teksty liturgii słowa stają się okazją do refleksji nad cnotą wiary oraz nad jej dynamiką w życiu katolika. Z jednej strony wysłuchał on bowiem przekonującej relacji Łukasza i Pawła, którzy zaświadczają w swych tekstach o czekającym nas bogactwie chwały, o przeogromnej mocy i sile Bożego działania względem wierzących, o mocy Ducha Świętego, który na nas zstępuje, z drugiej zaś słyszy, że to wszystko w sferze wiary nie dzieje się automatycznie i bez trudu, skoro, pomimo tylu znaków i czynów Jezusa, nawet gdy Go ujrzeli wstępującego do nieba – niektórzy wciąż wątpili. To nieustanne zwarcie pomiędzy wiarą a powątpiewaniem wydaje się podstawowym wyzwaniem dla chrześcijan słuchających dzisiejszych czytań Pisma św. Jest to mocna zachęta do pielęgnowania daru wiary przez życie sakramentalne, w którym Kościół najmocniej i najpełniej doświadcza obecności Jezusa „przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28,20).

Chrystus uwielbiony, przebywający z Bogiem, równocześnie jest z nami. Żyje bowiem w swoim Kościele, a przez niego jest obecny w świecie i dla świata. Każda wspólnota wierzących jest świadoma tej obecności. Dlatego nieustannie woła do Niego: „Kyrie, eleison – Panie, zmiłuj się nad nami!"

Program duszpasterski Kościoła w Polsce