Jesteś tutaj:


Start Katechizm na niedzielę Cnoty kardynalne

Cnoty kardynalne Drukuj Email
1. KaĹźdy człowiek pragnie stawać się coraz lepszym, a przez to czynić więcej dobra. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę, Ĺźe w dzisiejszych czasach dążenie do dobra, zabieganie o nie i wybieranie go w konkretnych działaniach wymaga duĹźego wysiłku i pracy nad sobą. Wiemy teĹź, Ĺźe dzięki tej pracy zdobywamy cnoty, które doskonalą nasze Ĺźycie, a z pomocą Bożą kształtują nasz charakter i integrują naszą osobowość.
 
2. Wśród tych cnót – jak naucza Katechizm Kościoła Katolickiego – kluczową rolę odgrywają cnoty kardynalne: roztropność, sprawiedliwość, męstwo i umiarkowanie (por. KKK 1805). Nazywa „kardynalne” pochodzi od łacińskiego słowa „cardo” – „zawias”; coś co spaja elementy w całość. Wskazuje, Ĺźe na realizacji cnót kardynalnych „zawisł” charakter człowieka; Ĺźe są one filarami, na których opiera się prawdziwie ludzkie Ĺźycie. Od nich zależą inne cnoty moralne.
 
3. Roztropność jest cnotą uzdalniającą nasz rozum „do rozeznawania w kaĹźdej okoliczności prawdziwego dobra i do wyboru właściwych środków do jego pełnienia. Kieruje ona innymi cnotami, wskazując im zasadę i miarę” (KomKKK 380). „Roztropność kieruje bezpośrednio sądem sumienia. Człowiek roztropny decyduje o swoim postępowaniu i porządkuje je, kierując się tym sądem” (KKK 1806). Cnota roztropności jest więc umiejętnością postępowania i wybierania w Ĺźyciu tego, co lepsze; przewidywania trudności i przygotowania się do nich odpowiednio wcześniej. Dzięki niej moĹźliwe jest bezbłędne stosowanie w Ĺźyciu zasad moralnych oraz przezwyciężanie wątpliwości odnośnie do dobra, które naleĹźy czynić, i zła, którego naleĹźy unikać. Człowiek roztropny umiejętnie korzysta z nabytego doświadczenia; trafnie widzi i odczytuje wydarzenia; rozeznaje w konkretnej sytuacji, co jest słuszne tu i teraz; przewiduje i planuje przyszłość; prawidłowo rozeznaje i osądza hierarchię wartości.
Sprawiedliwość „polega na stałej i trwałej woli oddawania Bogu i bliĹşniemu tego, co im się naleĹźy. W stosunku do Boga nazywana jest «cnotą religijności». W stosunku do ludzi uzdalnia ona do poszanowania praw kaĹźdego i do wprowadzania w stosunkach ludzkich harmonii, która sprzyja bezstronności względem osób i dobra wspólnego” (KKK 1807). Sprawiedliwość oznacza posłuszeństwo BoĹźemu prawu oraz wraĹźliwość na problemy człowieka. Człowiek sprawiedliwy wyróĹźnia się stałą uczciwością swoich myśli i prawością swojego postępowania w stosunku do bliĹşniego. Na kaĹźdego patrzy przez pryzmat faktu, Ĺźe został stworzony na obraz i podobieństwo BoĹźe i odkupiony Krwią Chrystusa. KaĹźdego teĹź otacza odpowiednim szacunkiem.
Męstwo zapewnia wytrwałość w obliczu trudności napotykanych przy spełnianiu róĹźnych obowiązków religijnych, osobistych, zawodowych i społecznych oraz stałość w dążeniu do dobra. Człowiek mężny podejmuje walkę z grzechem; nie rezygnuje z realizacji szczytnych celów mimo przeciwności; jest gotów do wyrzeczeń i do ofiary z Ĺźycia, by bronić słusznej sprawy (por. KKK 1808). Męstwo jest cnotą ludzi świadomych znaczenia wartości moralnych i ich hierarchii w codziennym Ĺźyciu.
Umiarkowanie „pozwala opanować dążenie do przyjemności i zapewnia równowagę w uĹźywaniu dóbr stworzonych. Zapewnia panowanie woli nad popędami i utrzymuje pragnienia w granicach uczciwości” (KKK 1809). Wymaga znalezienia konkretnych dróg radzenia sobie z „zachciankami”; stawiania „być” nad „mieć”, osoby nad rzeczą.
KaĹźda cnota wymaga pielęgnacji i wzrostu, harmonii i równowagi oraz współpracy z Ĺ‚aską Bożą. Czy mam tego świadomość? Czy dążę do zdobywania cnoty roztropności, sprawiedliwości, męstwa i umiarkowania, by stawać się coraz lepszym, doskonalszym człowiekiem?
 
4. Zapamiętajmy: Cnoty kardynalne doskonalą nasze Ĺźycie. Roztropność uzdalnia nasz rozum do rozpoznawania dobra i do wyboru właściwych środków do jego realizacji. Sprawiedliwość sprawia, Ĺźe oddajemy Bogu i bliĹşnim to, co im się naleĹźy. Męstwo dodaje sił, by przezwyciężać trudności na drodze do doskonałości i do zbawienia. Umiarkowanie uzdalnia do opanowania siebie i ponoszenia ofiar dla zdobycia wartości wyĹźszych.

Ewa Jancewicz

Ĺšródło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1288,l1.html

 

 

 

 

 

« poprzednia   następna »