Jakie zabiegi medyczne sÄ dozwolone, gdy ĹmierÄ jest nieuchronna? |
1. Pragnienie Ĺźycia i jego obrona sÄ wszczepione w naturÄ ludzkÄ . MoĹźemy to zauwaĹźyÄ, gdy w momencie zagroĹźenia zasĹaniamy siÄ rÄkÄ , bÄ dĹş uciekamy przed groĹźÄ cym Ĺźyciu niebezpieczeĹstwem. Objawienie BoĹźe zawarte w PiĹmie ĹwiÄtym wyraĹşnie podkreĹla, Ĺźe czĹowiek istnieje z woli Boga i Ĺźe Ĺźycie jest wielkim Jego darem danym czĹowiekowi w depozyt, by z niego korzystaĹ , dbaĹ o nie i cieszyĹ siÄ nim, zasĹugujÄ c na wiecznÄ szczÄĹliwoĹÄ. Wydany jesieniÄ 2008 r. przez StolicÄ ApostolskÄ dokument pt. âDignitatis personaeâ w pierwszym zdaniu przypomina, iĹź âkaĹźdej istocie ludzkiej, od poczÄ tku aĹź po naturalnÄ ĹmierÄ, naleĹźy siÄ godnoĹÄ osobyâ. Powstaje pytanie, do jakiego stopnia mamy obowiÄ zek troszczyÄ siÄ o nasze Ĺźycie, z jakich ĹrodkĂłw medycznych jesteĹmy zobowiÄ zani skorzystaÄ, a z jakich moĹźemy zgodnie z sumieniem zrezygnowaÄ. 2. Z caĹÄ
pewnoĹciÄ
musimy odrzuciÄ dziaĹania bezpoĹrednio niszczÄ
ce Ĺźycie na kaĹźdym etapie jego istnienia, od poczÄcia aĹź do naturalnej Ĺmierci. StÄ
d aborcja i eutanazja w ogĂłle nie mogÄ
byÄ brane pod uwagÄ. W oczach BoĹźych kaĹźde Ĺźycie ma wielkÄ
wartoĹÄ (por. KKK 2270, 2276), o czym bardzo czÄsto przypominaĹ nam Jan PaweĹ II. 3. Co moĹźemy zrobiÄ i co powinniĹmy zrobiÄ dla osĂłb chorych nieuleczalnie? Przede wszystkim powinniĹmy otoczyÄ ich miĹoĹciÄ
, by ich umieranie nie byĹo w samotnoĹci, i stworzyÄ im naleĹźytÄ
opiekÄ. PierwszorzÄdnÄ
formÄ
bezinteresownej miĹoĹci wobec nieuleczalnie chorego jest opieka paliatywna, ktĂłra ze wszech miar jest godna poparcia (KKK 2279). Jej celem jest zĹagodzenie cierpienia w koĹcowym stadium choroby. Ponadto nawet jeĹli ĹmierÄ jest uwaĹźana za nieuchronnÄ
, nie mogÄ
byÄ przerwane zwykĹe zabiegi przysĹugujÄ
ce osobie chorej. âStosowanie ĹrodkĂłw przeciwbĂłlowych, by ulĹźyÄ cierpieniom umierajÄ
cego, nawet za cenÄ skrĂłcenia jego Ĺźycia, moĹźe byÄ moralnie zgodne z ludzkÄ
godnoĹciÄ
, jeĹźeli ĹmierÄ nie jest zamierzona, ani jako cel, ani jako Ĺrodek, lecz jedynie przewidywana i tolerowana jako nieuniknionaâ (KKK 2279). âNiemniej jednak nie naleĹźy pozbawiaÄ umierajÄ
cego ĹwiadomoĹci bez powaĹźnych przyczyn: w obliczu zbliĹźajÄ
cej siÄ Ĺmierci ludzie powinni byÄ w stanie wypeĹniÄ swoje obowiÄ
zki moralne i rodzinne, zwĹaszcza powinni mieÄ moĹźliwoĹÄ w peĹni Ĺwiadomego przygotowania siÄ na ostateczne spotkanie z Bogiem.â (Jan PaweĹ II, Evangelim vitae, 65). 4. ZapamiÄtajmy: Chory moĹźe godziwie zrezygnowaÄ z tzw. âuporczywej terapiiâ, czyli z zabiegĂłw medycznych zbyt kosztownych, ryzykownych, nadzwyczajnych lub niewspĂłĹmiernych do spodziewanych rezultatĂłw (por. KKK 2278). ZwykĹe zabiegi przysĹugujÄ
ce osobie chorej nie mogÄ
byÄ przerwane, nawet jeĹli ĹmierÄ jest uwaĹźana za nieuchronnÄ
. Za godziwe naleĹźy uznaÄ stosowanie ĹrodkĂłw przeciwbĂłlowych by ulĹźyÄ cierpieniom umierajÄ
cego (KKK 2279). Ks. BronisĹaw SaĹkowski ĹšrĂłdĹo http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1166,l1.html
|