Trzecie przykazanie koĹcielne: âPrzynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjÄ Ä KomuniÄ ĹwiÄtÄ â |
1. Jan PaweĹ II w „LiĹcie do dzieci” napisaĹ: „niezapomnianym spotkaniem z Panem Jezusem jest bez wÄ
tpienia Pierwsza Komunia ĹwiÄta”. Ze wzruszeniem wspominaĹ ten dzieĹ swojego Ĺźycia. Podobnie wiÄkszoĹÄ przyjmujÄ
cych po raz pierwszy Jezusa doĹwiadcza radoĹci i pragnie przyjmowaÄ Go jak najczÄĹciej. Co dzieje siÄ potem? Ze smutkiem trzeba sobie uĹwiadomiÄ fakt, Ĺźe obecnie w Polsce dwie trzecie ochrzczonych nie uczestniczy w niedzielnej Eucharystii, a jeszcze wiÄkszy procent rezygnuje ze spowiedzi i Komunii ĹwiÄtej.
2. W obowiÄ
zujÄ
cej obecnie wersji przykazaĹ koĹcielnych, trzecie z nich brzmi: „Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjÄ
Ä KomuniÄ ĹwiÄtÄ
”. Przykazanie to okreĹla minimum w przyjmowaniu przez wiernych CiaĹa i Krwi PaĹskiej oraz wskazuje najwĹaĹciwszy do tego czas.
3. Jak waĹźne jest przyjmowanie Komunii ĹwiÄtej ĹwiadczÄ
sĹowa Jezusa: „Kto spoĹźywa ten chleb, bÄdzie ĹźyĹ na wieki” (J 6,58).
Trzecie przykazanie koĹcielne ukazuje program absolutnego minimum bycia katolikiem, który co najmniej raz w roku jednoczy siÄ z Chrystusem Eucharystycznym. DuchowoĹÄ minimalistyczna to „najniĹźszy szczebel” Ĺźycia duchowego, wymaganie chroniÄ ce przed caĹkowitym zerwaniem wiÄzi z Bogiem. To swego rodzaju linia demarkacyjna miÄdzy byciem katolikiem a „wyĹÄ czeniem siÄ” ze wspólnoty wiernych przez Ĺwiadome zerwanie jednoĹci z Chrystusem i KoĹcioĹem. „KoĹcióĹ zobowiÄ zuje wiernych do uczestniczenia w niedziele i ĹwiÄta w Boskiej liturgii i do przyjmowania Eucharystii przynajmniej raz w roku, jeĹli to jest moĹźliwe w Okresie Wielkanocnym, po przygotowaniu siÄ przez sakrament pojednania” (KKK 1389). JeĹli katolik bierze czynny udziaĹ w sakramentalnym Ĺźyciu KoĹcioĹa i czÄsto przystÄpuje do Komunii Ĺw., to omawiane przykazanie daje mu przestrzeĹ do miĹoĹci i stanowi punkt wyjĹcia w drodze do ĹwiÄtoĹci. Ewentualna jedna w roku Komunia ĹwiÄta ma byÄ przyjÄta w okresie wielkanocnym. W liturgii KoĹcioĹa Rzymskokatolickiego okres wielkanocny rozpoczyna siÄ w WigiliÄ PaschalnÄ rozpoczynajÄ cÄ obchody Zmartwychwstania PaĹskiego. Okres komunii wielkanocnej koĹczy siÄ w UroczystoĹÄ Trójcy PrzenajĹwiÄtszej. MoĹźliwe jest wypeĹnienie przykazania w innym okresie liturgicznym zgodnie z orzeczeniem zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan.920), Ĺźe dla sĹusznej przyczyny nakaz ten wypeĹnia siÄ w innym czasie w ciÄ gu roku. Praktyka Komunii Ĺw. wielkanocnej odwoĹuje siÄ do Ostatniej Wieczerzy Chrystusa z uczniami z okazji ĹwiÄta Paschy, kiedy to ustanowiĹ On sakrament Eucharystii (zob. KKKW kan. 708). Wskazuje na ĹcisĹy zwiÄ zek Wielkanocy i Eucharystii, które uobecniajÄ ĹmierÄ i zmartwychwstanie Jezusa oraz stanowiÄ centrum Ĺźycia liturgicznego i sakramentalnego KoĹcioĹa. Wielkanoc jest najwaĹźniejszÄ uroczystoĹciÄ roku liturgicznego, a Eucharystia najwaĹźniejszym sakramentem - ĹşródĹem i szczytem Ĺźycia chrzeĹcijaĹskiego. Eucharystia jest „Sakramentem sakramentów”, Wielkanoc zaĹ „UroczystoĹciÄ uroczystoĹci”(zob. KKK 1169). Dlatego, jeĹli ktoĹ tylko raz w roku przystÄpuje do Komunii ĹwiÄtej, powinien to czyniÄ w tym najwaĹźniejszym okresie roku liturgicznego.
Zapytajmy: Czy znamy prawdziwÄ
wartoĹÄ Eucharystii i czy wĹaĹciwie przygotowujemy siÄ do niej? Czy pragniemy czÄstego posilania siÄ Eucharystycznym Pokarmem?
4. ZapamiÄtajmy: „Trzecie przykazanie koĹcielne (…) okreĹla minimum w przyjmowaniu CiaĹa i Krwi PaĹskiej w zwiÄ
zku ze ĹwiÄtami wielkanocnymi, które sÄ
ĹşródĹem i centrum liturgii chrzeĹcijaĹskiej” (KKK 2042). „KaĹźdy wierny po przyjÄciu NajĹwiÄtszej Eucharystii po raz pierwszy ma obowiÄ
zek przyjmowaÄ jÄ
przynajmniej raz w roku” (KPK kan. 920 § 1).
Marzena Sadowska ĹťródĹo http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1221,l1.html
|