Grzech śmiertelny i powszedni Drukuj
1. Doświadczenie Ĺźyciowe uzmysławia nam, iĹź takie nieszczęścia doczesne, jak własna choroba lub choroba osoby kochanej, klęski Ĺźywiołowe, katastrofy, dotkliwe straty materialne, wydają się być dla nas czymś najgorszym, co moĹźe nas spotkać. Grzech jest jednak złem nieporównywalnie większym od zła fizycznego (KKK 311).
 
2. Czym wobec tego jest grzech? Jest odrzuceniem wiernej miłości Boga do człowieka i przeciwstawieniem się Jego woli (KKK 386), jest on „nieposłuszeństwem, buntem przeciw Bogu spowodowanym chęcią stania się ‹‹jak Bóg››” (KKK 1850), jest „naduĹźyciem wolności, której Bóg udzielił osobom stworzonym, by mogły Go miłować oraz miłować się wzajemnie” (KKK 387). Grzech jest więc „miłością siebie, posuniętą aĹź do pogardy Boga” (KKK 1850).
 
3. W Kościele katolickim dzielimy grzechy na śmiertelne czyli ciężkie – to znaczy takie, które powodują śmierć duchową, gdyĹź są powaĹźnym wykroczeniem przeciw prawu BoĹźemu; i grzechy powszednie czyli lekkie – to znaczy takie, które jedynie obraĹźają i ranią miłość Boga, ale nie zrywają z Nim przyjaĹşni (KKK 1854-1856). Aby stwierdzić czy popełniony został grzech śmiertelny, naleĹźy wziąć pod uwagę trzy warunki: powaĹźne naruszenie jednego z dziesięciu przykazań BoĹźych, całkowita zgoda na popełnienie zła oraz świadomość człowieka, iĹź czyni on powaĹźne zło (KKK 1857-1859). Kościół katolicki naucza, iĹź grzechem śmiertelnym są m. in. bluĹşnierstwo, krzywoprzysięstwo, morderstwo, cudzołóstwo, aborcja, eutanazja, dobrowolne samobójstwo, prostytucja, nieludzkie warunki Ĺźycia, nieludzkie warunki pracy, w których traktuje się pracowników jak narzędzia zysku, tortury, handel kobietami. Te i podobne czyny są hańbą dla człowieka i pozostają najbardziej sprzeczne z czcią naleĹźną Stwórcy (KKK 1856; Veritatis splendor 80). KaĹźdy grzech jest aktem osobistym, za który osoba ponosi odpowiedzialność. Posiada on takĹźe wymiar społeczny: wprowadza niesprawiedliwość i demoralizację np. pornografia, zaniedbywanie Mszy Świętej z lenistwa, lekcewaĹźenie postu w Ĺšrodę Popielcową i Wielki Piątek (KKK 1868). Z grzechu człowiek moĹźe zostać uwolniony i doznać uzdrowienia w sakramencie pokuty i pojednania dzięki miłości miłosiernej Jezusa Chrystusa.
Od grzechów śmiertelnych odróĹźniamy grzechy powszednie. „Grzech powszedni, który istotnie róĹźni się od grzechu śmiertelnego, jest popełniany wtedy, gdy dotyczy materii lekkiej lub gdy dotyczy materii ciężkiej, lecz bez pełnego poznania albo całkowitej zgody. Taki grzech nie zrywa naszego przymierza z Bogiem, ale osłabia miłość” (KomKKK 396). Nie naleĹźy lekcewaĹźyć grzechów powszednich, poniewaĹź, jeśli są one systematycznie powtarzane, to rozwijają się i umacniają tak, iĹź mogą doprowadzić nawet do śmierci duchowej (KKK 1865-1966). Utrwalony w duszy grzech nazywamy wadą, która rodzi inne grzechy. Doświadczenie chrześcijańskie wylicza siedem głównych grzechów - wad. Są nimi: pycha, chciwość, zazdrość, gniew, nieczystość, łakomstwo, lenistwo lub znuĹźenie duchowe (KKK 1866).
 
4. Zapamiętajmy: „Grzech jest wykroczeniem przeciw rozumowi, prawdzie, prawemu sumieniu; jest brakiem prawdziwej miłości względem Boga i bliĹşniego z powodu niewłaściwego przywiązania do pewnych dóbr” (KKK 1849). „Grzechy są róĹźnorodne. MoĹźna je rozróĹźniać w zaleĹźności od ich przedmiotu, w zaleĹźności od cnót i w zaleĹźności od przykazań, którym się przeciwstawiają. Mogą dotyczyć bezpośrednio Boga, bliĹşniego czy siebie samego. MoĹźna je ponadto podzielić na grzechy duchowe i cielesne lub grzechy popełnione myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem” (KomKKK 393).

Ks. Remigiusz Stacherski

Ĺšródło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1284,l1.html

« poprzednia   następna »