Krzywoprzysięstwo i wiarołomstwo zakazane przez drugie przykazanie Boże Drukuj

1. Oglądając filmy relacjonujące na przykład procesy sądowe, często spotykamy się ze sceną, w ktĂłrej świadek przyrzeka mĂłwić „prawdę i tylko prawdę”. Aby podkreślić wagę tej przysięgi, zeznająca osoba kładzie dłoń na Biblii, za ktĂłrą stoi autorytet samego Boga.
2. Katechizm Kościoła Katolickiego naucza, Ĺźe osoba, ktĂłra składa przysięgę wzywając Boga na świadka, odwołuje się do „prawdomĂłwności BoĹźej jako do rękojmi swojej własnej prawdomĂłwności” (KKK 2150). Zgodnie z Katechizmem „BĂłg - jako StwĂłrca i Pan – jest normą wszelkiej prawdy. Słowo ludzkie jest albo w zgodzie albo w sprzeczności z Bogiem, ktĂłry jest samą Prawdą. Przysięga, jeĹźeli jest wiarygodna i prawomocna, ukazuje odniesienie słowa ludzkiego do prawdy BoĹźej” (KKK 2151). Naukę Jezusa o przysiędze zawiera ewangeliczne Kazanie na GĂłrze. Zbawiciel, zaleca w nim wielką powściągliwość w składaniu uroczystych przyrzeczeń. Według Katechizmu Jezus uczy, Ĺźe „kaĹźda przysięga zawiera odniesienie do Boga i Ĺźe obecność Boga oraz Jego prawdy powinna być czczona w kaĹźdym słowie. Powściągliwość w powoływaniu się na Boga w mowie jest znakiem szacunku dla Jego obecności, zaświadczanej lub podwaĹźanej kaĹźdym naszym stwierdzeniem” (KKK 2153). Wprawdzie słowa Zbawiciela mogą być rozumiane jako zakaz składania jakichkolwiek przysiąg, to jednak - zgodnie z interpretacją św. Pawła – Kościół przyjmuje, Ĺźe nie sprzeciwiają się one przysiędze w ogĂłle, lecz zakazują jej naduĹźywania. „Przysięga (...) moĹźe być składana tylko zgodnie z prawdą, rozwagą i sprawiedliwością” (KKK 2154) i jedynie z waĹźnego powodu. Przysięgi moĹźna odmĂłwić, jeśli domaga się jej nielegalna władza świecka, a takĹźe wĂłwczas, gdy żąda się jej w celu przeciwnym godności drugiego człowieka lub jedności Kościoła (por. KKK 2155).
 
3. Zdarzają się teĹź niestety sytuacje, kiedy to imię BoĹźe wzywane jest w celu poświadczenie nieprawdy. Czyn taki zwie się krzywoprzysięstwem. Krzywoprzysięstwo jest zakazane przez drugie przykazanie BoĹźe, poniewaĹź osoba popełniająca ten czyn wzywa Boga, by był świadkiem kłamstwa, naruszając w ten sposĂłb cześć naleĹźną BoĹźemu imieniu (por. KKK 2151). Drugie przykazanie BoĹźe zakazuje rĂłwnieĹź wiarołomstwa, czyli niedotrzymania obietnicy złoĹźonej pod przysięgą. Katechizm nazywa wiarołomcą osobę, ktĂłra składając pod przysięgą obietnicę, juĹź w punkcie nie ma zamiaru jej dotrzymać lub złoĹźywszy ją, nie dotrzymuje danego słowa (por. KKK 2152). Z wiarołomstwem mamy więc do czynienia na przykład w sytuacji zdrady małżeńskiej, złamania przyrzeczeń kapłańskich lub ślubĂłw zakonnych. „Wiarołomstwo – zgodnie z Katechizmem - jest powaĹźnym brakiem szacunku względem Pana kaĹźdego słowa” (KKK 2152).
Zadajmy sobie pytanie: czy nigdy lekkomyślnie nie wzywam imienia Boga składając jakąś przysięgę lub obietnicę? Czy wywiązuję się ze złoĹźonych przyrzeczeń? Czy dotrzymuję słowa danego Bogu i ludziom?
 
4. Zapamiętajmy: Drugie przykazanie BoĹźe stojące na straĹźy świętości imienia Boga zakazuje krzywoprzysięstwa, czyli wzywania Boga na świadka kłamstwa, a takĹźe wiarołomstwa, czyli niedotrzymania obietnicy złoĹźonej pod przysięgą. Oba te czyny powaĹźnie naruszają cześć naleĹźną imieniu BoĹźemu.
 
ks. Adam Łach

ĹšrĂłdło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1197,l1.html

« poprzednia   następna »