Drugie przykazanie BoĹźe: âNie bÄdziesz braĹ imienia Pana Boga twego nadaremnoâ |
1. KaĹźdy z nas nosi swoje imiÄ. Ono okreĹla, kim wĹaĹciwie jesteĹmy. Kiedy poznajemy kogoĹ nieznajomego â przedstawiamy siÄ swoim imieniem. Za pomocÄ imienia przywoĹujemy kogoĹ i w pewien sposĂłb zmuszamy do zauwaĹźenia nas. JeĹźeli znamy czyjeĹ imiÄ, to osoba ta w pewnym sensie Ĺźyje w naszej pamiÄci. MĂłwimy teĹź o dobrym imieniu, gdy ktoĹ noszÄ cy je zasĹuguje na szacunek, zaĹ w kodeksie karnym przewidziana jest kara za naruszenie czyjegoĹ dobrego imienia. Czy to wszystko moĹźemy odnieĹÄ teĹź do imienia Boga? 2. W myĹl nauki Katechizmu KoĹcioĹa Katolickiego âwĹrĂłd wszystkich sĹĂłw Objawienia jest jedno szczegĂłlne, ktĂłre jest objawieniem Jego imienia. BĂłg powierza swoje imiÄ tym, ktĂłrzy w Niego wierzÄ
; objawia siÄ im w swoim osobowym misterium. Dar imienia jest znakiem zaufania i zaĹźyĹoĹci. ÂŤImiÄ PaĹskie jest ĹwiÄteÂť. Dlatego wiÄc czĹowiek nie moĹźe go naduĹźywaÄ. Powinien pamiÄtaÄ o imieniu BoĹźym w ciszy miĹujÄ
cej adoracji. Powinien uĹźywaÄ go tylko po to, by je bĹogosĹawiÄ, wychwalaÄ i uwielbiaÄâ (KKK 2143).
3. OgromnÄ
troskÄ o szacunek dla imienia BoĹźego widzimy w ksiÄgach Starego Testamentu. BĂłg objawia MojĹźeszowi swoje imiÄ, stajÄ
c siÄ w ten sposĂłb szczegĂłlnie bliski Izraelitom. (por. Wj 3,13-14). NarĂłd wybrany staraĹ siÄ nie zawieĹÄ zaufania Boga. Jednym z przejawĂłw szacunku do Jego imienia byĹo wrÄcz niewymawianie go nawet wtedy, gdy czytano teksty ĹwiÄte. Przy czytaniu Biblii imiÄ ĹwiÄte zastÄpowano okreĹleniem âAdonaiâ, co tĹumacze greccy przeĹoĹźyli jako âKyriosâ â âPanâ. WedĹug JĂłzefa Flawiusza imiÄ BoĹźe mĂłgĹ wymawiaÄ wyĹÄ
cznie arcykapĹan w miejscu âĹwiÄtym ĹwiÄtychâ tylko raz w roku. Gdy najwyĹźszy kapĹan wymawiaĹ imiÄ BoĹźe, wszyscy zgromadzeni w ĹwiÄ
tyni jerozolimskiej padali na twarz.
Za swoich uczniĂłw Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy modliĹ siÄ do Boga, mĂłwiÄ c: âobjawiĹem im Twoje imiÄ i nadal bÄdÄ objawiaĹ, aby miĹoĹÄ, ktĂłrÄ Ty Mnie umiĹowaĹeĹ, w nich byĹa i Ja w nichâ (J 17,26). ImiÄ BoĹźe, a wiÄc to, Kim jest BĂłg, objawia nam juĹź samo imiÄ Jezus, oznaczajÄ ce âBĂłg zbawiaâ. On zapowiadany jest jako âKsiÄ ĹźÄ Pokojuâ oraz Emmanuel, czyli âBĂłg z namiâ. Jezus jeszcze gĹÄbiej objawia nam BoĹźÄ miĹoĹÄ, pokazujÄ c nam Boga, ktĂłry jest âAbbaâ â naszym dobrym Ojcem. Drugie przykazanie BoĹźe nakazuje szanowaÄ imiÄ PaĹskie. Podobnie jak pierwsze przykazanie, takĹźe to odnosi siÄ do cnoty religijnoĹci. OkreĹla szczegĂłĹowo, jak mamy posĹugiwaÄ siÄ sĹowem w sprawach ĹwiÄtych (por. KKK 2142). Zachowanie tego przykazania mĂłwi teĹź wiele o naszej wierze, o szacunku dla samego Boga. Skoro bowiem imiÄ BoĹźe w jakiĹ sposĂłb przywoĹuje Jego Samego, to brak uszanowania dla Jego imienia jest brakiem szacunku okazanym Bogu. âWraĹźliwoĹÄ na to, co ĹwiÄte, uwypukla cnotÄ religijnoĹciâ (KKK 2144). Imieniu BoĹźemu oddajemy dziĹ czeĹÄ w róşny sposĂłb. Przejawem czci imienia BoĹźego sÄ sĹowa towarzyszÄ ce przeĹźegnaniu siÄ znakiem krzyĹźa, ktĂłre dokonuje siÄ âw imiÄ Ojca i Syna, i Ducha ĹwiÄtegoâ; podobnie czynimy przy bĹogosĹawieĹstwach. ChrzeĹcijanami (czyli noszÄ cymi imiÄ Chrystusa) stajemy siÄ przez chrzest ĹwiÄty, udzielany âw imiÄ Ojca i Syna i Ducha ĹwiÄtegoâ. ChrzeĹcijaĹskie pozdrowienie: âNiech bÄdzie pochwalony Jezus Chrystusâ przypomina nam, iĹź sĹowem i Ĺźyciem winniĹmy staraÄ siÄ o chwaĹÄ BoĹźÄ ; jest rĂłwnieĹź odwaĹźnym wyznaniem i Ĺwiadectwem naszej wiary. Codziennie powtarzamy modlitwÄ âOjcze naszâ. ProĹba Modlitwy PaĹskiej, w ktĂłrej woĹamy do Boga âĹwiÄÄ siÄ ImiÄ Twojeâ jest niejako kondensacjÄ nakazu BoĹźego zawartego w drugim przykazaniu. Z jakim szacunkiem odnoszÄ siÄ do imienia BoĹźego? Czy pielÄgnujÄ w sobie wraĹźliwoĹÄ i szacunek dla tego, co ĹwiÄte? 4. ZapamiÄtajmy: ĹwiÄte imiÄ BoĹźe otaczamy szacunkiem, gdy uĹźywamy go po to, by je bĹogosĹawiÄ, wychwalaÄ, uwielbiaÄ. Zakazane jest wiÄc jego naduĹźywanie w celu popeĹnienia zbrodni i wszelkie nieodpowiednie uĹźywanie imienia BoĹźego (KomKKK 447).
Ks. Jacek LubiĹski
|