Wróşbiarstwo, magia i czary sprzeczne z pierwszym przykazaniem Boşym Drukuj

 

1. We współczesnym świecie moĹźemy zaobserwować z jednej strony brak wiary w Boga, z drugiej zaś – wiarę we wpływ na nasze Ĺźycie wróşb, magii, horoskopĂłw, układu gwiazd itp. Coraz częściej spotykamy ludzi, ktĂłrzy korzystają z usług instytucji trudniących się róşnymi postaciami okultyzmu. W telewizji, radiu i w internecie moĹźna napotkać reklamy następującej treści: „Portal magiczny – horoskopy, astrologia, wyrocznia”; „Nie wiesz co cię czeka w przyszłości? Zadzwoń do wróşki. SprawdĹş swĂłj horoskop”; „Magia to twoje przeznaczenie”.
Dlaczego człowiek ulega pokusie okultyzmu: wróşbiarstwu, magii, czarom? Czy moĹźna pogodzić praktyki okultystyczne z treścią pierwszego przykazania Dekalogu? Co zagraĹźa człowiekowi poddającemu się okultyzmowi?
 
2. Katechizm Kościoła Katolickiego poucza, Ĺźe „BĂłg moĹźe objawić przyszłość swoim prorokom lub innym świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie” (KKK 2115). Mimo to wróşbiarstwo, magia, czary pociągają dziś wielu ludzi. Praktyki okultystyczne wiążą się z tajemniczością, ktĂłra pobudza ludzką ciekawość. Ponadto człowiek – z natury religijny – potrzebuje czcić coś lub kogoś większego od siebie i do niego odnosić swe Ĺźycie, jeśli jednak utracił wiarę w Boga, wĂłwczas poszukuje innej drogi zaspokojenia tej potrzeby, znajdując je na przykład w praktykach magicznych.
Postawa taka jest grzechem przeciwko pierwszemu przykazaniu „Nie będziesz miał bogĂłw cudzych przede Mną”, gdyĹź jest sprzeczna „ze czcią i szacunkiem – połączonym z miłującą bojaĹşnią – ktĂłre należą się jedynie Bogu”. Dlatego „naleĹźy odrzucić wszystkie formy wróşbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonĂłw, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość”. Za „przejawy chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludĹşmi” oraz za pragnienie „zjednania sobie ukrytych mocy” uwaĹźa Katechizm Kościoła Katolickiego wszelkie „korzystanie z horoskopĂłw, astrologię, chiromancję, wyjaśnianie przepowiedni i wróşb, zjawiska jasnowidztwa i posługiwanie się medium” (zob. KKK 2116).
Mianem współczesnego neopogaństwa określana jest magia, ktĂłra daje poczucie władzy tajemnej nad innymi oraz wmawia człowiekowi, iĹź to on sam jest boski i ma boską władzę. „Wszystkie praktyki magii lub czarĂłw – uczy Katechizm Kościoła Katolickiego – nawet zmierzające do zapewnienia zdrowia człowieka, są sprzeczne z cnotą religijności”. Zasługują one na szczegĂłlne potępienie „gdy towarzyszy im intencja zaszkodzenia drugiemu człowiekowi lub uciekanie się do interwencji demonĂłw”. Naganne jest takĹźe noszenie amuletĂłw oraz spirytyzm. Nawet „uciekanie się do tak zwanych tradycyjnych praktyk medycznych nie usprawiedliwia ani wzywania złych mocy, ani wykorzystywania łatwowierności drugiego człowieka” (KKK 2117).
 
3. Praktyki okultystyczne są nie tylko grzechem, ale stanowią rĂłwnieĹź duĹźe niebezpieczeństwo dla człowieka. Mogą spowodować zniewolenie demoniczne, ktĂłre przejawia się w osłabieniu religijności, trudnościach w modlitwie i przyjmowaniu sakramentĂłw, lękach, depresjach, bluĹşnierczych myślach. Świadectwa egzorcystĂłw dowodzą, jak wielki wpływ ma szatan, gdy człowiek otwiera mu dostęp do swego Ĺźycia, swej psychiki i duszy poprzez okultystyczne praktyki.
Jaki jest mĂłj stosunek do praktyk okultystycznych? Czy moĹźe korzystam z ich mocy nie mając świadomości ich zła? Czy spowiadam się z tej kategorii grzechĂłw przeciwko pierwszemu przykazaniu BoĹźemu?
 
4. Zapamiętajmy: Przykazanie „Nie będziesz miał bogĂłw cudzych przede Mną” zakazuje „zabobonu, ktĂłry jest wypaczeniem kultu oddawanego Bogu, a przejawia się w róşnych formach wróşbiarstwa, magii, czarĂłw i spirytyzmu” (KomKKK 445).
 
Ks. Janusz Filarski
Źródło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1203,l1.htmlhttp://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1203,l1.html