Pierwsze przykazanie Boże zakazuje zabobonu i bałwochwalstwa Drukuj

1. Zabobon i bałwochwalstwo wydają się naleĹźeć do przeszłości. Kojarzą się z czasami średniowiecza, ktĂłre w obiegowej opinii uznawane jest, niesłusznie zresztą, za okres zacofania, ciemnoty oraz właśnie czas panowania zabobonĂłw i bałwochwalstwa. Nasze czasy chcą uchodzić za zaprzeczenie tamtych praktyk; za okres, w ktĂłrym krĂłluje postęp, mądrość i rzeczowe, zgodne z obiektywną rzeczywistością podejście do najwaĹźniejszych spraw Ĺźycia i losu człowieka.

 
2. Czym jest bałwochwalstwo i zabobon?
Bałwochwalstwo polega na odrzuceniu istnienia jedynego Boga, StwĂłrcy i Pana Ĺźycia. W miejsce wiary w Boga zostaje tu wprowadzona wiara w tzw. boĹźki, ktĂłre przecieĹź nie istnieją. Tym boĹźkom człowiek wyznający bałwochwalstwo oddaje boską cześć, wierzy w nie, przypisuje im cechy prawdziwego, jedynego Boga. Druga odmiana bałwochwalstwa, jakby bliĹźsza ludzkiemu Ĺźyciu, wyraĹźa się w oddawaniu czci boskiej róşnym wartościom, związanym z Ĺźyciem człowieka w wymiarze osobistym i społecznym. Do tych wartości Katechizm Kościoła Katolickiego zalicza „władzę, przyjemność, rasę, przodkĂłw, państwo, pieniądze” (KKK 2113). Te obiektywne wartości, ktĂłre winny słuĹźyć człowiekowi, są „ubĂłstwiane”, panując w Ĺźyciu człowieka jako wartości najwaĹźniejsze. Katechizm do tej grupy pseudobĂłstw zalicza takĹźe satanizm, ktĂłry jest uznaniem przeciwnika Boga, szatana, za prawdziwe i jedyne bĂłstwo. Oddawanie im czci jest właśnie bałwochwalstwem.
Pierwsze przykazanie Dekalogu zakazuje także zabobonów. „Zabobon jest wypaczeniem postawy religijnej oraz praktyk, jakie ona nakłada. Może on także dotyczyć kultu, który oddajemy prawdziwemu Bogu, na przykład, gdy przypisuje się jakieś magiczne znaczenie pewnym praktykom” (KKK 2111). Przejawy zabobonu mogą być następujące: wróżbiarstwo, magia, czary, spirytyzm (por. KomKKK 445).
 
3. Bałwochwalstwo i zabobon mają licznych zwolennikĂłw. Bałwochwalstwo oznacza przecieĹź odejście od Jedynego Boga, StwĂłrcy i Pana Ĺźycia, co inaczej nazywa się ateizmem i opiera się na „błędnej koncepcji autonomii ludzkiej” (KomKKK 445). RĂłwnieĹź agnostycyzm, ktĂłry twierdzi, Ĺźe o Bogu nie moĹźna nic powiedzieć, jest formą współczesnego bałwochwalstwa. Te postawy mają swe ĹşrĂłdło w określonych teoriach i systemach filozoficznych, negujących istnienie Boga. Ich konsekwencją jest skupienie całej aktywności człowieka na doczesności, na wartościach, ktĂłrym naleĹźy wszystko podporządkować, poddając się im całkowicie jak Bogu. Czy odchodzenie od Boga i na Jego miejsce wybieranie tzw. boĹźkĂłw, nie jest współczesnym bałwochwalstwem?
W naszej obyczajowości jest obecny takĹźe zabobon, gdy na sposĂłb magiczny przyjmujemy sakramenty święte bez wiary i duchowego zaangaĹźowania, bez przyjęcia zobowiązań, ktĂłre z nimi są związane. Czynią tak np. rodzice, ktĂłrzy chcą chrztu swego dziecka, chociaĹź sami dalecy od wiary nie są zdolni do jego wychowania religijnego. Zabobonne jest przekonanie, Ĺźe ślub naleĹźy zawrzeć w miesiącu, ktĂłry w swej nazwie ma literę „r”, a w piątek 13 dnia miesiąca moĹźe spotkać nas nieszczęście, natomiast gdy czarny kot przebiegnie drogę przed samochodem, to z pewnością zdarzy się coś złego.
Czy w praktyce nie stawiam jakichś wartości wyĹźej od samego Boga? Czy nie staje się dla mnie boĹźkiem praca, pieniądz lub własna przyjemność? Czy nie ulegam zabobonom i przesądom, nawet, jeśli traktuję je z niedowierzaniem lub jako zabawę?
 
4. Zapamiętajmy: Pierwsze przykazanie Dekalogu „zakazuje: politeizmu, lub bałwochwalstwa, ktĂłre ubĂłstwiają to, co nie jest Bogiem, a więc stworzenie, władzę, pieniądz, nawet szatana; zabobonu, ktĂłry jest wypaczeniem kultu oddawanego Bogu, a przejawia się w róşnych formach wróşbiarstwa, magii, czarĂłw i spirytyzmu” (KomKKK 445).
 
Ks. Ryszard Kamiński

ĹšrĂłdło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1204,l1.html