Czwarte przykazanie kościelne: „Zachować nakazane posty i wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, a w okresach pokuty powstrzymać się od udziału w zabawach” Drukuj
1. Post jest jednym z trzech filarów stanowiących w chrześcijaństwie podstawę Ĺźycia duchowego. Co skłania człowieka do zachowywania postu? Człowiek, który pości, chce powiedzieć Bogu, Ĺźe całkowicie zdaje się na Niego, Ĺźe poddaje się Jego woli. Postawa człowieka poszczącego jest postawą pokory i ufności. Chrześcijanin pragnie poprzez post pokutować i zadośćuczynić za swoje grzechy oraz zjednoczyć się z cierpiącym Zbawicielem.
 
2. Katechizm Kościoła Katolickiego (KKK 2043) czyni rozróĹźnienie pomiędzy postem i wstrzemięźliwością od pokarmów mięsnych.
Post jest czynnością osoby wierzącej, która rezygnuje ze spoĹźywania pokarmów mięsnych. Przyjmuje się, Ĺźe w dni postne moĹźna spoĹźyć jeden posiłek do syta i dwa w niewielkiej ilości. Post obowiązuje katolików w Ĺ›rodę popielcową i Wielki Piątek. Wstrzemięźliwość zaś oznacza powstrzymywanie się od określonych czynności: spoĹźywania pokarmów mięsnych oraz udziału w zabawach. Wstrzemięźliwość oprócz wymienionych dni postnych obowiązuje równieĹź we wszystkie piątki całego roku.
 
3. Kodeks Prawa Kanonicznego precyzuje zakres 4 przykazania kościelnego (KPK kan. 1252). Do wstrzemięźliwości są zobowiązane osoby, które ukończyły czternasty rok Ĺźycia, do postu są zobowiązane wszystkie osoby pełnoletnie, do sześćdziesiątego roku Ĺźycia. Duszpasterze oraz rodzice winni zatroszczyć się o to, aĹźeby równieĹź ci, którzy z racji młodszego wieku nie związani są jeszcze prawem postu i wstrzemięźliwości, byli takĹźe wprowadzeni w autentyczny duch pokuty.
Spotykamy się z organizowaniem w piątki dyskotek, studniówek a takĹźe przyjęć weselnych. NaleĹźy przypomnieć, Ĺźe powstrzymywanie się od zabaw obowiązuje we wszystkie piątki całego roku i nie moĹźna piątkowej wstrzemięźliwości zawężać do okresu wielkiego postu. Istnieje jednak moĹźliwość uzyskania dyspensy, o udzielenie której naleĹźy zwrócić się do ordynariusza diecezji, lub właściwego księdza proboszcza. Dyspensa określa wówczas inne praktyki duchowe. JeĹźeli katolik korzysta z dyspensy, to zobowiązany jest do odmówienia modlitwy w intencji Ojca Świętego i umartwienia, które byłoby wyrazem uszanowania postnego charakteru dnia, z którego został zwolniony. MoĹźe teĹź jako zadośćuczynienie ofiarować w tej intencji uczynki miłosierdzia.
Szczególne znaczenie dla ludzi wierzących posiada okres Wielkiego Postu, ale takĹźe kaĹźdy piątek. Ten dzień tygodnia ma być bowiem okazją do pogłębienia świadomości, Ĺźe jesteśmy stworzeni i zbawieni przez Boga, ale ma być szczególnie czasem uświadomienia sobie ofiary złoĹźonej za nas w tym dniu przez Chrystusa. Refleksja ukierunkowana na mękę i Ĺ›mierć Jezusa ma nam z jednej strony uświadomić, jak wielkim złem i nieszczęściem dla człowieka jest grzech, skoro potrzeba było tak wielkiej ofiary, aby go zgładzić, z drugiej zaś ma nam pokazać jak ogromna była miłość Boga do nas, Ĺźe „Syna swego Jednorodzonego dał, aby kaĹźdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał Ĺźycie wieczne" (J 3,16).
 
Czy rozumiemy post jako przylgnięcie do Chrystusa? Czy otwiera on nas na jakieś dobro? Czy rozumiemy w ogóle jego sens? Czy chętnie podejmujemy praktykę postu?
 
4. Zapamiętajmy: Dniami postnymi w Kościele są: środa popielcowa i Wielki Piątek. We wszystkie piątki całego roku obowiązuje nas wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych, oraz powstrzymanie się od udziału w zabawach. Post obowiązuje wszystkie osoby pełnoletnie. Praktykowanie postu jest wynagrodzeniem i wdzięcznością Chrystusowi za Jego mękę.

Ks. Tadeusz Milczarski

Ĺšródło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1220,l1.html

 

 

 

« poprzednia   następna »