Trzecie przykazanie kościelne: „Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą” Drukuj
1. Jan Paweł II w „Liście do dzieci” napisał: „niezapomnianym spotkaniem z Panem Jezusem jest bez wątpienia Pierwsza Komunia Święta”. Ze wzruszeniem wspominał ten dzień swojego Ĺźycia. Podobnie większość przyjmujących po raz pierwszy Jezusa doświadcza radości i pragnie przyjmować Go jak najczęściej. Co dzieje się potem? Ze smutkiem trzeba sobie uświadomić fakt, Ĺźe obecnie w Polsce dwie trzecie ochrzczonych nie uczestniczy w niedzielnej Eucharystii, a jeszcze większy procent rezygnuje ze spowiedzi i Komunii Świętej.
 
2. W obowiązującej obecnie wersji przykazań kościelnych, trzecie z nich brzmi: „Przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym, przyjąć Komunię Świętą”. Przykazanie to określa minimum w przyjmowaniu przez wiernych Ciała i Krwi Pańskiej oraz wskazuje najwłaściwszy do tego czas.
 
3. Jak waĹźne jest przyjmowanie Komunii Świętej świadczą słowa Jezusa: „Kto spoĹźywa ten chleb, będzie Ĺźył na wieki” (J 6,58).
Trzecie przykazanie kościelne ukazuje program absolutnego minimum bycia katolikiem, który co najmniej raz w roku jednoczy się z Chrystusem Eucharystycznym. Duchowość minimalistyczna to „najniĹźszy szczebel” Ĺźycia duchowego, wymaganie chroniące przed całkowitym zerwaniem więzi z Bogiem. To swego rodzaju linia demarkacyjna między byciem katolikiem a „wyłączeniem się” ze wspólnoty wiernych przez świadome zerwanie jedności z Chrystusem i Kościołem. „Kościół zobowiązuje wiernych do uczestniczenia w niedziele i Ĺ›więta w Boskiej liturgii i do przyjmowania Eucharystii przynajmniej raz w roku, jeśli to jest moĹźliwe w Okresie Wielkanocnym, po przygotowaniu się przez sakrament pojednania” (KKK 1389). Jeśli katolik bierze czynny udział w sakramentalnym Ĺźyciu Kościoła i często przystępuje do Komunii św., to omawiane przykazanie daje mu przestrzeń do miłości i stanowi punkt wyjścia w drodze do świętości.
Ewentualna jedna w roku Komunia Święta ma być przyjęta w okresie wielkanocnym. W liturgii Kościoła Rzymskokatolickiego okres wielkanocny rozpoczyna się w Wigilię Paschalną rozpoczynającą obchody Zmartwychwstania Pańskiego. Okres komunii wielkanocnej kończy się w Uroczystość Trójcy Przenajświętszej. MoĹźliwe jest wypełnienie przykazania w innym okresie liturgicznym zgodnie z orzeczeniem zawartym w Kodeksie Prawa Kanonicznego (kan.920), Ĺźe dla słusznej przyczyny nakaz ten wypełnia się w innym czasie w ciągu roku.
Praktyka Komunii św. wielkanocnej odwołuje się do Ostatniej Wieczerzy Chrystusa z uczniami z okazji święta Paschy, kiedy to ustanowił On sakrament Eucharystii (zob. KKKW kan. 708). Wskazuje na ścisły związek Wielkanocy i Eucharystii, które uobecniają śmierć i zmartwychwstanie Jezusa oraz stanowią centrum Ĺźycia liturgicznego i sakramentalnego Kościoła. Wielkanoc jest najwaĹźniejszą uroczystością roku liturgicznego, a Eucharystia najwaĹźniejszym sakramentem - Ĺşródłem i szczytem Ĺźycia chrześcijańskiego. Eucharystia jest „Sakramentem sakramentów”, Wielkanoc zaś „Uroczystością uroczystości”(zob. KKK 1169). Dlatego, jeśli ktoś tylko raz w roku przystępuje do Komunii Świętej, powinien to czynić w tym najwaĹźniejszym okresie roku liturgicznego.
 
Zapytajmy: Czy znamy prawdziwą wartość Eucharystii i czy właściwie przygotowujemy się do niej? Czy pragniemy częstego posilania się Eucharystycznym Pokarmem?
 
4. Zapamiętajmy: „Trzecie przykazanie kościelne (…) określa minimum w przyjmowaniu Ciała i Krwi Pańskiej w związku ze świętami wielkanocnymi, które są Ĺşródłem i centrum liturgii chrześcijańskiej” (KKK 2042). „KaĹźdy wierny po przyjęciu Najświętszej Eucharystii po raz pierwszy ma obowiązek przyjmować ją przynajmniej raz w roku” (KPK kan. 920 § 1).

Marzena Sadowska

Ĺťródło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1221,l1.html

 

 

 

 

« poprzednia   następna »