Adwent w naszym domu Drukuj

Idę po mieście. Rozglądam się dookoła i ze zdziwieniem widzę wszędzie bożonarodzeniowe dekoracje. W naszym domu jeszcze daleko do Bożego Narodzenia. Właśnie zaczynamy czas tęsknoty za betlejemskim żłóbkiem. Czekamy. Mamy na to cały ADWENT.

Kościół katolicki Adwentem rozpoczyna rok liturgiczny. Sam termin adventus oznacza z łac. oczekiwanie, nadejście. W pierwszych wiekach chrześcijaństwa adwent trwał tylko dwa tygodnie, ale za pontyfikatu papieża św. Grzegorza Wielkiego, okres ten wydłużono do czterech tygodni.

W tradycji Kościoła „...okres Adwentu ma podniosły charakter: jest okresem przygotowania do uroczystych obchodów Narodzenia Pańskiego, upamiętniających pierwsze przyjście Syna Bożego do ludzi, a zarazem czasem, w którym tamto wspomnienie kieruje umysły ku oczekiwaniu powtórnego przyjścia Chrystusa przy końcu świata. Dla tych powodów okres Adwentu jest czasem religijnego i radosnego oczekiwania" (Kal.39).

Wreszcie mamy nasz upragniony dom. Dom, w którym możemy wprowadzić nieznane dotychczas obrzędy adwentowe. Można zapytać, po co te ceregiele, ale czy ktokolwiek z nas jest w stanie sobie wyobrazić Boże Narodzenie bez żłóbka, pasterki, opłatka, kolęd czy choinki? Rytuały pozwalają tworzyć tradycję, stąd zachęcamy do wprowadzenia w naszych wspólnotach rodzinnych obrzędów związanych z okresem Adwentu.

Kościół zaprasza nas przede wszystkim do uczestniczenia w mszach roratnich, poświęconych Najświętszej Maryi Pannie. W prezbiterium pali się wówczas dodatkowa świeca - większa od innych i przyozdobiona białą wstążką. Roratka (taką nazwę nosi świeca) symbolizuje Maryję niosącą światu Chrystusa - Światłość Prawdziwą. Świecę roratnią (białą lub żółtą) możemy umieścić w naszym domowym ołtarzyku. Będzie pięknie wyglądała, jeśli przewiążemy ją białą wstążką i dodamy trochę zieleni.

Z Niemiec przywędrował do Polski zwyczaj przygotowywania wieńca adwentowego. Do jego wykonania potrzebne są gałązki trwałych, szlachetnych drzew iglastych (świerk srebrzysty, jodła pospolita lub sosna zwyczajna). Druciane koło oplata się gałązkami, a następnie umieszcza w nim cztery świece (najlepiej czerwone), które odmierzać będą cztery niedziele adwentowe. W pierwszą niedzielę zapalamy jedną świecę, w drugą dwie, w trzecią trzy, a w czwartą cztery. W sobotni wieczór lub w pierwszą niedzielę jedno z rodziców dokonuje poświęcenia wianka. Światło świec winno towarzyszyć naszym modlitwom, posiłkom, spotkaniom ze znajomymi.

Radością dla dzieci będzie przygotowanie adwentowych lampionów. W tym celu potrzebny jest biały karton, w którym wycina się symbole chrześcijańskie i od wewnątrz podkleja fioletową bibułą. Po sklejeniu brzegów lampion jest gotowy. Wystarczy w środek włożyć małą świeczkę i mamy piękną ozdobę na stół. W niektórych parafiach dzieci przychodzą na msze roratnie z własnoręcznie wykonanymi lampionami i tu następuje ich poświęcenie.

Jeszcze jedna propozycja dla rodziny to biblijny żłóbek. Symbolizuje on plan zbawienia człowieka, od obietnicy danej pierwszym rodzicom w raju, aż do jej wypełnienia. Obrzęd ten obejmuje okres od pierwszej niedzieli Adwentu do wspomnienia Chrztu Chrystusa. Dzieci wraz z rodzicami przygotowują żłóbek z kartonu, drewna lub innego materiału. W poszczególne niedziele i święta obok żłóbka będą umieszczane figurki postaci biblijnych. Figurki te można wykonać z plasteliny, ciastoliny, masy solnej, kartonu itp. Oto jak ma wyglądać żłóbek:

I niedziela Adwentu
woda święcona do poświęcenia żłóbka, postać Abrahama (rodzice rozwijają skrzydła i tłumaczą, dlaczego Abrahama);

II niedziela Adwentu
postać Izajasza, zielone gałązki symbolizujące nadzieję;

III niedziela Adwentu
figurka św. Jana Chrzciciela, w dzbanuszku gałązki sosny i suche gałęzie, które mają oznaczać pustynię, na której przebywał św. Jan;

IV niedziela Adwentu
figurka Matki Bożej przy żłóbku, kwiaty w wazonie

23 grudnia
obok żłóbka ustawiamy figurkę św. Józefa;

24 grudnia
siano, gałązki jodłowe, świeczki choinkowe, bombki, figurka Dzieciątka Jezus. Po wieczerzy wigilijnej dzieci przenoszą figurkę Jezusa do żłóbka;

25 grudnia
figurki pasterzy i zwierząt;

Świętej Rodziny
przygotowujemy kartoniki, na których naklejamy własne zdjęcia i piszemy imiona;

Trzech Króli
postacie Mędrców;

Uroczystość Chrztu Pańskiego
uroczystość pożegnania i rozebrania żłóbka z położeniem akcentu na osobę św. Jana Chrzciciela.

Nie możemy zapomnieć w naszych rodzinach o uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Przypada ona 8 grudnia. Tego dnia między godziną 12.00 a 13.00 można uprosić wiele łask dla siebie i świata. Matka Boża podczas objawienia w Montichiari we Włoszech powiedziała: „Dzięki modlitwom w tej godzinie ześlę niezliczone łaski dla duszy i ciała. Będą liczne nawrócenia, Pan mój, Boski Syn Jezus, okaże wielkie miłosierdzie, jeżeli dobrzy ludzie będą się modlić za swych grzesznych braci. Ci, którzy nie mogą przyjść do kościoła, niech modlą się w domu". Pamiętajmy!

16 grudnia, na dziewięć dni przed Narodzeniem Pańskim rozpoczynamy odmawianie Nowenny do Dzieciątka Jezus. Nadchodzi także czas świątecznych porządków, robienia prezentów, ozdób świątecznych i... prawdziwego zachwytu nad pięknem naszego miasta. Wydaje się, że każdy dom jest już gotowy na przyjście Pana.

Źródło - http://www.oaza.lublin.pl/html/adwent.html