1. Trudno jest wyznawać swoje winy. Zapewne dlatego niektórzy słysząc o sakramencie pojednania mówią: dlaczego mam wyznawać swoje grzechy przed księdzem? Przecież tylko Bóg może je odpuścić!

2. Na te wątpliwości odpowiada Katechizm Kościoła Katolickiego, w którym czytamy: „Tylko Bóg odpuszcza grzechy. Ponieważ Jezus jest Synem Bożym, mówi o sobie: «Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów» (Mk 2, 10), i wykonuje tę Boską władzę: «Odpuszczone są twoje grzechy» (Mk 2, 5). Ponadto, na mocy swego Boskiego autorytetu, Jezus daje tę władzę ludziom, by ją wykonywali w Jego imieniu” (KKK 1441). Sakrament pojednania został ustanowiony przez Jezusa zmartwychwstałego, „gdy wieczorem w dniu Paschy ukazał się swoim Apostołom i rzekł do nich: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane» (J 20,19)” (KomKKK 298). W sakramencie pojednania spowiadamy się Bogu, ale przed kapłanem, który jest znakiem danym nam przez Chrystusa.

1. Nieraz słyszymy o potrzebie nawrócenia. Termin ten kojarzy nam się jednak bardziej z ludźmi, którzy jeszcze nie słyszeli o Chrystusie, nie zaś z osobami, które przyjęły chrzest i zobowiązały się do życia zgodnego z Ewangelią. Kto zatem powinien się nawracać?

2. Katechizm Kościoła Katolickiego uczy, że Jezusowe wezwanie do nawrócenia „skierowane jest najpierw do tych, którzy nie znają jeszcze Chrystusa i Jego Ewangelii. W ten sposób chrzest jest głównym miejscem pierwszego i podstawowego nawrócenia” (KKK 1427). Przez wiarę w Dobrą Nowinę oraz przez sakrament chrztu człowiek wyrzeka się bowiem zła i uzyskuje zbawienie, polegające na odpuszczeniu wszystkich grzechów i obdarowaniu nowym życiem (por. KKK 1427).