1. Jan Paweł II podczas pielgrzymki do Ojczyzny w 1991 roku przypominał tragiczne konsekwencje prowadzonych w ostatnim stuleciu wojen światowych oraz skutki braku poszanowania Ĺźycia ludzkiego od jego poczęcia aĹź do naturalnej śmierci. „Ostatnie stulecie – jak stwierdził Ojciec Święty – jest przykładem wieku, ktĂłry przejdzie do historii jako wiek obciążony śmiercią milionĂłw ludzi niewinnych. Przyczynił się do tego bez wątpienia nowy sposĂłb prowadzenia wojen, ktĂłry polega na masowym zwalczaniu i wyniszczaniu ludności nie biorącej w wojnie czynnego udziału. Wystarczy przypomnieć bombardowania (aĹź do uĹźycia bomby atomowej), obozy koncentracyjne, masowe deportacje ludności, kończące się śmiercią milionĂłw niewinnych ofiar” (Radom, 4 czerwca 1991). Stało się tak dlatego, Ĺźe odrzucono moralną zasadę przykazania: „Nie zabijaj” jako absolutną i powszechnie obowiązującą. Współcześnie istnieją takĹźe ludzie, dla ktĂłrych przykazanie: „Nie zabijaj” nie stanowi ostatecznej normy. Propagują zasadę, Ĺźe to człowiek ma pełną moĹźliwość decydowania o Ĺźyciu swoim i innych – od początku do końca. Czy rzeczywiście człowiek ma prawo decydowania o swoim i cudzym Ĺźyciu?