SprawiedliwoĹÄ spoĹeczna |
|
|
1. Wielkie zrywy spoĹeczne lat osiemdziesiÄ
tych skierowane przeciw komunistycznej wĹadzy miaĹy wiele przyczyn. JednÄ
z najwaĹźniejszych byĹ odczuwany przez wiÄkszoĹÄ Polaków brak sprawiedliwoĹci spoĹecznej.
2. W myĹl nauki Katechizmu KoĹcioĹa Katolickiego „spoĹeczeĹstwo zapewnia sprawiedliwoĹÄ spoĹecznÄ
, gdy urzeczywistnia warunki pozwalajÄ
ce zrzeszeniom oraz kaĹźdemu z osobna na osiÄ
gniÄcie tego, co im siÄ naleĹźy, odpowiednio do ich natury i powoĹania” (KKK 1928).
|
Więcej…
|
|
OdpowiedzialnoĹÄ i uczestnictwo w Ĺźyciu spoĹecznym |
|
|
1. KaĹźdy czĹowiek pragnie byÄ doskonaĹym. Marzy o wielkoĹci, ĹwiÄtoĹci. PoniewaĹź jednak – jak napisaĹ amerykaĹski trapista Thomas Merton – „nikt nie jest samotnÄ
wyspÄ
”, dlatego teĹź doskonaĹoĹÄ zdobywamy ĹźyjÄ
c we wspólnocie i angaĹźujÄ
c siÄ w sprawy spoĹeczne.
|
Więcej…
|
Dobro wspĂłlne |
|
|
1. Pomimo pewnych skĹonnoĹci czĹowieka do bycia samowystarczalnym i niezaleĹźnym uĹwiadamiamy sobie, Ĺźe jesteĹmy coraz bardziej nawzajem od siebie zaleĹźni, ĹźyjÄ
c w róĹźnych wspólnotach – nie tylko rodzinnych, zawodowych czy parafialnych, ale takĹźe we wspólnocie paĹstwowej, narodowej, czy ogólnoludzkiej.
|
Więcej…
|
Uczestnictwo w Ĺźyciu spoĹecznym â wĹadza |
|
|
1. W uznawanej za hymn „SolidarnoĹci” piosence „Mury” Jacek Kaczmarski ĹpiewaĹ o poecie, który pieĹniÄ
zagrzewaĹ do walki ze znienawidzonÄ
„wĹadzÄ
”. Piosenka koĹczyĹa siÄ gorzkim, ironicznym wrÄcz spostrzeĹźeniem, Ĺźe gdy juĹź ci, którzy walczyli z uciskiem, sami doszli do wĹadzy, Ĺpiewak zostaĹ sam i „patrzyĹ na równy tĹumów marsz, / milczaĹ wsĹuchany w kroków huk, / a mury rosĹy, rosĹy, rosĹy, / ĹaĹcuch koĹysaĹ siÄ u nóg...”. UciemiÄĹźeni sami stali siÄ ciemiÄĹźycielami. ZmieniĹy siÄ tylko role. Czy wiÄc uciskanie innych jest nieodzownym atrybutem wĹadzy? Czy Ĺwiat musi byÄ podzielony na tych, o których mówimy „my”, i tych, o których mówimy „oni”? Czym jest wĹadza i czy w ogóle jest nam ona potrzebna?
|
Więcej…
|
Osoba i spoĹecznoĹÄ |
|
|
1. KaĹźdy czĹowiek jest niepowtarzalnÄ
indywidualnoĹciÄ
i stara siÄ na róĹźny sposób podkreĹliÄ i utrzymaÄ swojÄ
toĹźsamoĹÄ; z drugiej strony jest rzeczÄ
oczywistÄ
, Ĺźe „nikt z nas nie jest samotnÄ
wyspÄ
” – potrzebujemy innych ludzi, aby w peĹni rozwinÄ
Ä swoje talenty. Jak zharmonizowaÄ w Ĺźyciu te dwie tendencje naszej natury? Jak pogodziÄ interes osobisty z wymogami Ĺźycia spoĹecznego?
|
Więcej…
|
Grzech Ĺmiertelny i powszedni |
|
|
1. DoĹwiadczenie Ĺźyciowe uzmysĹawia nam, iĹź takie nieszczÄĹcia doczesne, jak wĹasna choroba lub choroba osoby kochanej, klÄski ĹźywioĹowe, katastrofy, dotkliwe straty materialne, wydajÄ
siÄ byÄ dla nas czymĹ najgorszym, co moĹźe nas spotkaÄ. Grzech jest jednak zĹem nieporównywalnie wiÄkszym od zĹa fizycznego (KKK 311).
2. Czym wobec tego jest grzech? Jest odrzuceniem wiernej miĹoĹci Boga do czĹowieka i przeciwstawieniem siÄ Jego woli (KKK 386), jest on „nieposĹuszeĹstwem, buntem przeciw Bogu spowodowanym chÄciÄ
stania siÄ ‹‹jak Bóg››” (KKK 1850), jest „naduĹźyciem wolnoĹci, której Bóg udzieliĹ osobom stworzonym, by mogĹy Go miĹowaÄ oraz miĹowaÄ siÄ wzajemnie” (KKK 387). Grzech jest wiÄc „miĹoĹciÄ
siebie, posuniÄtÄ
aĹź do pogardy Boga” (KKK 1850).
|
Więcej…
|
|
|
|
<< pierwsza < poprzednia 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 następna > ostatnia >>
|
Strona 9 z 38 |