Drugie przykazanie koĹcielne: âPrzynajmniej raz w roku przystÄ
piÄ do sakramentu pokutyâ |
|
|
1. Podczas wizyty w PĹocku, 7 czerwca 1991 r., Ojciec ĹwiÄty Jan PaweĹ II mówiĹ: „Nie zapominajmy, Ĺźe pieniÄ
dz, bogactwo i róĹźne wygody tego Ĺwiata przemijajÄ
. Osoba ludzka jest waĹźniejsza niĹź rzeczy, a dusza jest waĹźniejsza niĹź ciaĹo”. W trosce o naszÄ
duszÄ, o osiÄ
gniÄcie Ĺźycia wiecznego i oglÄ
danie Boga twarzÄ
w twarz KoĹcióĹ, jak bardzo zatroskana matka zobowiÄ
zuje swoje dzieci w drugim przykazaniu koĹcielnym, by przynajmniej raz w roku pojednaĹy siÄ z Bogiem i ludĹşmi w sakramencie pokuty.
|
Więcej…
|
|
Pierwsze przykazanie koĹcielne: âW niedzielÄ i ĹwiÄta nakazane uczestniczyÄ we Mszy ĹwiÄtej i powstrzymaÄ siÄ od prac niekoniecznychâ |
|
|
1. Jan PaweĹ II w LiĹcie apostolskim o ĹwiÄtowaniu niedzieli napisaĹ: „Jeszcze stosunkowo niedawno ĹwiÄtowanie niedzieli byĹo uĹatwione w krajach o tradycji chrzeĹcijaĹskiej przez liczny udziaĹ rzesz wiernych i niejako przez samÄ
organizacjÄ spoĹeczeĹstwa, w którym odpoczynek niedzielny stanowiĹ trwaĹy element prawodawstwa dotyczÄ
cego róĹźnych form pracy. Dzisiaj jednak, nawet w krajach, w których ĹwiÄ
teczny charakter tego dnia jest zagwarantowany ustawowo, ewolucja sytuacji spoĹeczno-ekonomicznej doprowadziĹa w wielu przypadkach do gĹÄbokich przemian w zachowaniach zbiorowych i w konsekwencji takĹźe w samym charakterze niedzieli” (Dies Domini, 4). Jak wyglÄ
da nasze ĹwiÄtowanie Dnia PaĹskiego? Czy wĹaĹciwie wykorzystujemy czas, do który Bóg nam ofiarowuje?
|
Więcej…
|
Przykazania koĹcielne |
|
|
1. Wielu z nas, przed przystÄ
pieniem do Komunii ĹwiÄtej generalnej (dziĹ – uroczyste odnowienie przyrzeczeĹ chrztu ĹwiÄtego) zdawaĹo egzamin z „Katechizmu dla dzieci starszych” („duĹźy katechizm”), który na poczÄ
tku ubiegĹego wieku zatwierdziĹ do uĹźytku w diecezji pĹockiej bĹ. abp Antoni Julian Nowowiejski. Katechizm ten mówiĹ, Ĺźe „oprócz przykazaĹ Boskich jest jeszcze piÄÄ przykazaĹ koĹcielnych”, które nazywajÄ
siÄ koĹcielnymi „bo je ustanowiĹ KoĹcióĹ”. Na pytanie „kto KoĹcioĹowi daĹ wĹadzÄ ustanawiania przykazaĹ?” Katechizm odpowiadaĹ: „wĹadzÄ ustanawiania przykazaĹ daĹ KoĹcioĹowi sam Pan Jezus”.
|
Więcej…
|
Dlaczego UrzÄ
d Nauczycielski KoĹcioĹa ingeruje w dziedzinÄ moralnoĹci? |
|
|
1. JuĹź w raju szatan obiecaĹ pierwszym rodzicom równoĹÄ z Bogiem, polegajÄ
cÄ
na przypisaniu sobie prawa do decydowania o tym, co jest dobrem, a co zĹem moralnym. WspóĹczesny czĹowiek równieĹź jako jedno z najwaĹźniejszych dóbr ceni sobie wĹasnÄ
wolnoĹÄ, rozumianÄ
jako prawo do decydowania o kaĹźdym aspekcie swego Ĺźycia. Uleganie etyce sytuacyjnej pozwala na akceptowanie rozwiÄ
zaĹ, które normalnie ocenia siÄ jako moralnie naganne. RównieĹź KoĹcioĹowi czÄsto odmawia siÄ prawa zabierania gĹosu w takich sprawach jak: moralnoĹÄ, sprawiedliwoĹÄ spoĹeczna, przestrzeganie podstawowych praw czĹowieka czy zasad Ĺźycia spoĹecznego.
|
Więcej…
|
Czy wszyscy jesteĹmy powoĹani do ĹwiÄtoĹci chrzeĹcijaĹskiej? |
|
|
1. Kiedy sĹyszymy sĹowo „ĹwiÄty” czy „ĹwiÄtoĹÄ”, to wydaje siÄ nam ono jakby z innego Ĺwiata. CzÄsto myĹlimy bowiem o „caĹkowitej bezgrzesznoĹci”, wrÄcz idealnym Ĺźyciu. Taki sposób rozumowania powoduje, Ĺźe traktujemy ĹwiÄtych jako niedoĹcigĹe ideaĹy, i nawet duĹźa liczba osób ogĹoszonych przez KoĹcióĹ ĹwiÄtymi czy bĹogosĹawionymi nie powoduje, Ĺźe bardziej realnie myĹlimy o moĹźliwoĹci stania siÄ ĹwiÄtym, którÄ
to moĹźliwoĹÄ ma przecieĹź kaĹźdy z nas. Warto w tym miejscu postawiÄ pytania: jakie jest moje rozumienie ĹwiÄtoĹci? Czy ideaĹ doskonaĹoĹci chrzeĹcijaĹskiej naleĹźy pojmowaÄ na sposób Ĺźycia nadzwyczajnego, dostÄpnego jedynie wybranym «geniuszom» ĹwiÄtoĹci? Czy ja, czĹowiek XXI wieku, teĹź mogÄ zostaÄ ĹwiÄtym?
|
Więcej…
|
Co to jest zasĹuga? |
|
|
1. Zapewne zachowaĹy siÄ w naszej pamiÄci obrazy z dzieciĹstwa, w których jako odpowiedĹş na naszÄ
proĹbÄ usĹyszeliĹmy: „jeĹli na to zasĹuĹźysz” lub „nie zasĹuĹźyĹeĹ!”. WiÄ
zaĹy siÄ one w naszej wyobraĹşni z czymĹ, czego pragnÄliĹmy, a co jawiĹo siÄ jako nagroda lub zapĹata, na którÄ
naleĹźaĹo wczeĹniej zapracowaÄ.
RzeczywistoĹÄ zasĹugi nie jest obca równieĹź wiekowi dojrzaĹemu. IleĹź to razy towarzyszyĹo nam odczucie, Ĺźe spotkaĹo nas coĹ niezasĹuĹźonego, zwykle w sensie jakiegoĹ negatywnego doĹwiadczenia (rzadziej pozytywnego) albo, Ĺźe zapĹata, jakiej oczekiwaliĹmy, nie równowaĹźy naszych wysiĹków. ChcielibyĹmy w takich sytuacjach powiedzieÄ: „ze zwykĹej sprawiedliwoĹci naleĹźy mi siÄ wiÄcej!”.
|
Więcej…
|
|
|
|
<< pierwsza < poprzednia 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 następna > ostatnia >>
|
Strona 7 z 38 |