Okres II                  

Kolejnym duszpasterzem tutejszej parafii zostaje z dniem 01.09.1984r. Ks. Wojciech Wolniewicz. Parafia zmienia w tym czasie swój status. Dekretem z dnia 18.09.1984r. wydanym przez Księdza Arcybiskupa Metropolitę Jerzego Strobę otrzymuje rangę parafii. Dekret wszedł w życie z dniem 01.10.1984r. Ks. Wolniewicz został więc pierwszym pełnoprawnym proboszczem. Zostały też na mocy tego dekretu poszerzone granice parafii o nowe ulice: ul. 28 czerwca 1956r. Nr 285, ul. Fiołkowa, ul Modrakowa, ul. Świętej Trójcy, ul. Wrzosowa i ul. Wiśniowa od 14 do 17. Dekret został przyjęty z radością i jak zaznacza kronikarz - nawet przez nowych parafian, którzy już od lat uczęszczali do naszej świątyni i właściwie byli z nami.

Dnia 15 czerwca 1986r. Parafię wizytuje Ksiądz Biskup Stanisław Napierała, który zaleca aby w parafii wybudować dom katechetyczny, aby wizytą kolędową objąć co roku wszystkich parafian.

Od października roku 1986 rozpoczyna się comiesięczna adoracja Najświętszego Sakramentu w każdy I czwartek miesiąca jako przygotowanie dalsze do II Krajowego Kongresu Eucharystycznego. Praktyka ta utrwaliła się i trwa do dziś.

Z dniem 01 lipca 1989 roku  parafia otrzymuje nowego proboszcza. Jest nim Ks. Józef Matuszewski. Oprócz pracy duszpasterskiej otrzymuje trzy zadania: wybudowania domu katechetycznego, rozbudowy probostwa i rozbudowy kościoła. Najpierw rozpoczęto porządkowanie terenu /usunięto zniszczone szklarnie/. Prace te wykonali sami parafianie i z radością. Zaczęto gromadzić materiał budowlany. Proboszcz załatwiał sprawy urzędowe, pozwolenia na przyłącza, sprawy geodezyjne i kartograficzne.

Dnia  06 kwietnia 1990r. spalił się budynek probostwa i plany budowlane zmieniły się.

Postanowiono na miejscu spalonego probostwa wybudować dwufunkcyjny budynek: na parterze salki katechetyczne i Biuro Parafialne, a na piętrze - mieszkanie dla proboszcza i wikariusza. Plan ten  spełniał  w jednej inwestycji / a więc oszczędnie/ dwa zadania zlecone parafii i proboszczowi przez Księdza Biskupa.  Projekt architektoniczny tego budynku wykonał  prof.dr hab.inż. arch. Marian Fikus. Pozwolenie Urzędu Miasta Poznania na jego realizację parafia otrzymała 10.09.1990r. Prace porządkowe po pożarze i przygotowawcze do budowy rozpoczęto zaraz po spaleniu budynku probostwa. Wspominając tamten czas, wielorakie zaangażowanie parafian, spoglądając na Księgę Pamiątkową znajdującą się w archiwum parafii, która zawiera nazwiska wielu zaangażowanych w to dzieło nie można powstrzymać się od wzruszenia. Wśród wielu wspaniałych nazwisk w Księdze Pamiątkowej, znajduje się jedno  szczególne: O. Mariana Żelazka misjonarza z  Indii. W prace porządkowe włączyli się nawet żołnierze Wojsk Obrony Powietrznej Kraju, których jednostka znajdowała się wówczas na terenie naszej parafii. Budynek w stanie surowym powstał jeszcze w roku pożaru /1990/ stosunkowo niewielkim kosztem finansowym, ale wielkim kapitałem ludzkich serc. Parafianie ciągle posiadają ten zapał i tę wielkość. W latach 1991 i 1992 budowa została dokończona z wyjątkiem elewacji zewnętrznej, która została wykonana w 1996 roku.

W dniach od 06 do 10.06.1990r. parafia przeżywa Kongres Eucharystyczny, wraz z odnowieniem Misji św., które prowadzą OO. Oblaci z Poznania. Kulminacyjnym punktem uroczystości kongresowych miała być procesja z Najświętszym Sakramentem, która nie odbyła się z powodu ulewnego deszczu. W tych też dniach parafia gości Ojców Misjonarzy: Ks. Stanisława Żelazka /Zmartwychwstańca/ z Brazylii i O. Mariana Żelazka /Werbistę/ z Indii, którzy przyjechali, aby obchodzić tu jubileusz 50-lecia kapłaństwa Ks. Stanisława Żelazka. Jeszcze przed jubileuszem, który miał być obchodzony we wrześniu - 16.08.1990r. Ks. Stanisław Żelazek CR. odszedł po nagrodę wieczną do Pana.

Wrzesień roku 1990 jest niezwykły - wraz z nowym rokiem szkolnym religia wraca do szkoły, aby otrzymać właściwe sobie miejsce i rangę. Dom Parafialny nie pozostanie bez funkcji, bowiem przy parafii pozostaje katecheza dla dzieci przedszkolnych, które nie uczęszczają do przedszkola, dla młodzieży, która nie uczęszcza do szkoły, dla spotkań katechetycznych z dziećmi poszczególnych klas raz w miesiącu / dla podtrzymania więzi z parafią/, dla funkcjonowania grup duszpasterskich i innych form życia parafialnego.

Począwszy od roku 1990 przez następne lata co roku odbywają się dwa razy rekolekcje - adwentowe i wielkopostne. Rekolekcje dla dzieci szkoły podstawowej  prowadzone są przy parafii, z podziałem na grupy, z wielkim zaangażowaniem parafian..

W dniach 10 i 11. października 1992r. parafię wizytuje Ks. Biskup Zdzisław Fortuniak. i

udziela  młodzieży pięciu kolejnych roczników sakramentu bierzmowania.

W roku 1993 radujemy się, że syn naszej parafii Paweł Nowakowski otrzymuje święcenia kapłańskie  dnia 27 maja w Katedrze Poznańskiej, a 29 maja odprawia Mszę św, prymicjną w naszym kościele. Parafia cieszy się także żeńskim powołaniem Siostry Beaty Rumińskiej w zgromadzeniu Sióstr  Służebniczek. Wstąpiła ona do klasztoru 8 września 1988 r. Jej pierwsze śluby zakonne były 21 sierpnia 1991 r. Śluby wieczyste złożyła 28 sierpnia 1996 r. Modlimy się o dalsze powołanie do służby Bożej.

W dniu 13 czerwca 1993r. uczestniczymy w obchodach Archidiecezjalnego Kongresu Eucharystycznego, W uroczystości uczestniczą między innymi: Kardynał Józef Glemp, Prymas Polski, Kardynał Franciszek Macharski, Metropolita  Krakowski, Arcybiskup Józef  Kowalczyk, Nuncjusz Apostolski i inni biskupi. Po Mszy św. procesja Eucharystyczna do Katedry w strugach ulewnego deszczu. W okresie wakacyjnym tego roku  została gruntownie pokryta kopuła kościoła i skończyło się jej kłopotliwe zaciekanie. Zostały także odkopane i osuszone fundamenty kościoła. Chwała dzielnym parafianom. W roku następnym 1994 kościół został na nowo otynkowany, wymalowany, pięć witraży  przelano na nowo. Kolejny raz cieszyliśmy się z odwiedzin O. Mariana  Żelazka, który spędzał u nas część wakacji. Także rok 1995 obfitował w wiele drobniejszych dzieł materialnych. Szczególnym dobrem duchowym były rekolekcje Różańcowe, które prowadził O. Marek  Foryś - dominikanin

Wspólnota Różańcowa wzbogaciła się o nowych członków. Powstało osiem róż różańcowych osób dorosłych, jedna młodzieżowa i trzy dziecięce.

Rok 1996  w naszej parafii, to rok Jubileuszu 25 lecia istnienia naszej parafii. Uroczystej sumie odpustowej przewodniczył pierwszy proboszcz tutejszej parafii Ks. Prałat Jerzy Foltyn. Obecni byli także wszyscy proboszczowie pracujący w naszej parafii, ku wielkiej radości parafian. W dwa dni później uczestniczyliśmy w spotkaniu z Matką Bożą Fatimską, która w znaku figury nawiedziła nasze miasto. Było to 12 czerwca 1996r. w kościele p.w. Nawiedzenia NMP. W Poznaniu. Nasza parafia dostąpiła zaszczytu - czterej panowie naszej parafii nieśli na ramionach figurę Matki Bożej podczas procesji różańcowej.  Poważniejszą inwestycją materialną tego roku było tynkowanie domu parafialnego. Drugim etapem tej pracy było położenie nawierzchni mineralnej na całej elewacji wiosną roku 1997. W maju tego roku  odszedł do wieczności parafianin Jerzy Kaprykowski niezwykle zaangażowany w życie parafii i zasłużony.  Trzy tygodnie później 26 maja proboszcz Ks. Józef Matuszewski obchodził 20 rocznicę święceń kapłańskich.  Dnia 03 czerwca 1997 roku Poznań radował się po raz drugi przybyciem Ojca Świętego do naszego miasta. Byliśmy na spotkaniu Ojca Świętego z młodzieżą przy krzyżach poznańskich. W lipcu i sierpniu dzieci całego osiedla pierwszy raz uczestniczyły w półkoloniach w naszym Domu Parafialnym. Organizatorem półkolonii była Rada Osiedla z udziałem proboszcza.  Półkolonie stały się tradycją. W Adwencie rozpoczynamy tworzenie Akcji Katolickiej.

W pierwszą niedzielę Nowego Roku proboszcz poinformował parafian, że tutejszy cmentarz będzie na nowo czynny i w związku z tym parafia rozpocznie budowę własnego kościoła. Kaplica służąca nam jako kościół parafialny wróci do swej dawnej funkcji kaplicy cmentarnej. Pierwsze pismo z  uzgodnieniami dotyczącymi budowy kościoła zostało wystosowane do Kurii Metropolitalnej w Poznaniu już 14 listopada 1997r.

16 stycznia 1998r. podczas opłatkowego spotkanie pielgrzymów ukazał się pierwszy numer "Pielgrzymka" -gazetki pielgrzymów. Latem tego roku gościliśmy w parafii kolejny raz O. Mariana Żelazka,  a 09 września 1998r. świętowaliśmy Jego Złoty Jubileusz Kapłaństwa.  Rok 1998 potrzebny był dla załatwienia wszystkich  zezwoleń i przygotowania dokumentacji budowlanej nowego kościoła. Decyzję zezwalającą na rozpoczęcie budowy kościoła z Urzędu Miasta otrzymaliśmy 28.10.1998r. Budowę postanowiliśmy rozpocząć już w następnym roku, z nowym sezonem budowlanym. Jeszcze jesienią 08.11.1998r. poświęciliśmy plac pod budowę nowego kościoła i rozebraliśmy stary budynek gospodarczy w podwórzu, by przygotować teren.

Człowiek, który cieszy się wiarą, pragnie żyć dla Boga, chce Jemu ofiarować co najlepsze. W sensie materialnym taką okazją była dla nas budowa nowego kościoła. To Boże dzieło dokonywało się na naszych oczach, cieszyło oczy i budowało serca Parafian. Dobry postęp prac budowlanych był wymownym znakiem Bożej łaski i błogosławieństwa dla naszego trudu.. Pierwsze prace ziemne /wywóz ziemi,kopanie fundamentów / rozpoczęliśmy 27 lutego 1999r. Od 15 marca 1999r. rozpoczęliśmy prace murarskie i w tym roku mury kościoła urosły do wysokości dachu. Jeszcze wiosną  został wymalowany stary kościół. 24.03.1999r. zmarł Ks.  Prałat Tadeusz Walachowicz, który od samego początku istnienia parafii wspierał swoją pomocą kolejnych proboszczów i zyskał sobie tytuł "honorowego parafianina".

W dniach od 06 do 13 czerwca 1999r. mieliśmy dni duchowej odnowy - misje święte, które prowadził ks. Zdzisław Norberciak - filipin. Na zakończenie misji został poświęcony nowy krzyż misyjny i ustawiony przy wznoszonym nowym kościele. Wielkim, historycznym dniem był 24 wrzesień 1999r. Tego dnia Ksiądz Biskup Grzegorz Balcerek dokonał aktu wmurowania kamienia węgielnego w mur wznoszonego kościoła. Kamień węgielny pochodzi z Katedry Poznańskiej. Został już wcześniej poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II

20 czerwca 1983r. w Poznaniu, gdy Ojciec Święty odbywał II Pielgrzymkę do Ojczyzny i pierwszy raz był w Poznaniu. O wydarzeniu tym informuje  pamiątkowa tablica  znajdująca się w kruchcie kościoła.

Już w noc  Bożego Narodzenia  1999 r. rozpoczęliśmy obchody Roku Jubileuszowego otwierając symboliczne Drzwi Roku Łaski przy żłóbku. W parafii poszczególne okresy roku liturgicznego dawały okazję  do korzystania z łask Roku Jubileuszowego. Szczególnym przeżyciem duchowym było odnowienie  Misji Świętych w dniach od 03 do 08.06.2000r. W dniach od 27 do 29 czerwca 2000r. uczestniczyliśmy w diecezjalnych obchodach  Wielkiego Jubileuszu. Pod względem materialnym był to drugi rok budowy nowego kościoła. Kościół otrzymał sklepienie kolebkowe, więźbe dachową i został przykryty papą. Na wieżyczce kościoła stanął krzyż. Budynek został zamknięty drzwiami i oknami. Wykonano także prace ziemne - kanalizę deszczową i sanitarną. Ostatni dzień roku 31 grudnia 2000 roku był uroczystością Świętej Rodziny. Mszę św. o godz. 12,30 odprawiliśmy jako dziękczynienie za łaski Roku Jubileuszowego, za szczęśliwe ukończenie wieku XX od narodzenia Chrystusa. Była to pierwsza Msza św. w nowym kościele, który stał się  materialnym świadkiem przełomu lat, wieków i tysiącleci. Po Mszy św. odbyło się poświęcenie drzwi wejściowych do kościoła - daru Parafian z okazji Roku Jubileuszowego i wychodząc z kościoła symbolicznie wchodziliśmy w nowy rok, wiek i tysiąclecie.. Została też poświęcona tablica pamiątkowa nad wejściem do kościoła upamiętniająca to wydarzenie

Rok 2001 - to trzeci rok budowy kościoła...Zostały wykonane kolejne etapy budowlane, takie jak: przykrycie kościoła dachówką, wykonanie elewacji klinkierowych, założono wszystkie instalacje wewnątrz kościoła, położono tynki, zostały wyszpachlowane ściany i sufit, wykonano posadzkę marmurową w kościele, na zewnątrz kościół otrzymał docieplenie. Pod koniec roku wybudowano także budynek gospodarczy. Tak więc po trzech latach trwania budowy, prace murarskie, budowlane zostały zakończone. Tego roku latem ministranci po raz pierwszy udali się na wspólny wypoczynek tygodniowy do Chojna nad Wartą razem z proboszczem. Wspólny wyjazd okazał się wspaniałą przygodą i wartościowym doświadczeniem i dlatego już co roku ministranci w ten sposób spędzają wakacje. Pasterkę roku 2001 celebrowaliśmy w nowym kościele. Ściany były jeszcze bez koloru, ale posadzka była piękna. Zamiast ławek były krzesła. Było cudownie.

Rok 2002 - czwarty rok budowy kościoła, a właściwie rok wyposażania kościoła. Wewnątrz pojawiły się: ołtarz, ambona, chrzcielnica, tabernakulum, ławki, lampy, część drzwi wewnętrznych , posadzki w zakrystiach i na chórze. Od strony północnej kościoła postawiono bramę i płot metalowy-ozdobny..Niezwykle trudnym etapem okazało się malowanie wnętrza kościoła. Zaproponowane kolory budziły wiele emocji, wydawały się nie do przyjęcia, a okazały się rewelacją .Poważniejszą pracą budowlaną było położenie tynku mineralnego na elewacji kościoła. 26 .04.2002r. gościliśmy  Księdza Biskupa Marka Jędraszewskiego, który udzielił młodzieży sakramentu Bierzmowania. Miesiąc później 26.05.2002 roku - proboszcz Ks. Józef Matuszewski obchodził swój srebrny Jubileusz Kapłaństwa. W październiku tego roku przybył do naszej parafii Ks. Jerzy Sęczek, kapłan diecezji białostockiej, aby studiować katechetykę na Wydziale Teologicznym w Poznaniu. Zamieszkał w domu parafialnym jako rezydent.  Zwieńczeniem roku była kolejna /już druga/ Pasterka w nowym kościele.