Historię tutejszej parafii można podzielić na trzy okresy:

1. Od roku 1971 do 1984 - Ośrodek Duszpasterski p.w. Bł. Bogumiła w Poznaniu.
2. Od roku 1984 do 2003 - Parafia Rzymskokatolicka p.w. Bł. Bogumiła w Poznaniu.
3. Od roku 2003 - Parafia Rzymskokatolicka p.w. Ofiarowania Pańskiego w Poznaniu.

Okres I                  

Ośrodek Duszpasterski p.w. Bł. Bogumiła w Poznaniu przy ul. Bluszczowej został powołany do istnienia dekretem Arcybiskupa Metropolity Poznańskiego z dnia 09 czerwca 1971 roku. Dekret ten wyznaczał datę rozpoczęcia działalności ośrodka na dzień 01 lipca 1971 roku, wskazywał, że centrum życia religijnego będzie kaplica na zamkniętym dla celów grzebalnych cmentarzu parafii Bożego Ciała przy ul. Bluszczowej i określał granice, które obejmowały teren przejęty od parafii Zmartwychwstania Pańskiego i od parafii Świętej Trójcy: ul. Bema /niezabudowana/, Bluszczowa od 2 do 17, Bzowa od 1 do 11, Dolna Wilda /niezabudowana/, Dzierżyńskiego od 245 do 277, Hutnicza od 52 do 54, Lipowa od 1 do 17, Łęgi Dębińskie /niezabudowana/, Pionierska, Pl. Lipowy od 1 do 7, Rolna od 43 do  55 i od 58 do 70, Saperska od 67 do 119, Tokarska od 1 do 21, Wiśniowa od 2 do 13 i Wspólna od 12 do 63. W tym czasie teren Ośrodka zamieszkiwało ok. 1050 rodzin, co odpowiadało ok. 2700 wiernych. Powstanie Ośrodka spełniało oczekiwania mieszkających tutaj osób. Istniejąca kaplica zamkniętego cmentarza dawała szansę na stworzenie nowej wspólnoty religijnej w czasie, w którym ówczesne władze państwowe nie dawały pozwoleń na budowę nowych kościołów. Mała liczba mieszkańców, bliskość kaplicy jako miejsca kultu i katechizacji dzieci i młodzieży bardzo szybko tę wspólnotę zjednoczyły i ożywiły.Zaistnienie Ośrodka  Duszpasterskiego i jego dynamiczne życie religijne były przysłowiową solą w oku ówczesnych władz państwowych, które jak mogły tak utrudniały jego działalność o czym świadczą zapiski w Kronice Parafialnej. Już w pierwszym roku powstała ok. 20 osobowa grupa ministrantów, młodzieżowy zespół muzyczny i Wspólnota Różańcowa. Od samego początku podejmowano aktywnie prace zmierzające do przystosowania kaplicy do potrzeb liturgicznych kościoła parafialnego. W roku 1972 powiększono budynek o dwie nowe kaplice o łącznej powierzchni 25 m 2, a w ścianie ołtarza głównego umieszczono tabernakulum i podświetlany krzyż. Aktu poświęcenia dokonał Ks. Arcybiskup Antoni Baraniak 07 czerwca 1973 roku. W 1974 roku parafianin mgr inż. Albin Modzelewski zaprojektował wydłużenie nawy kościoła w kierunku zachodnim oraz wzniesienie balkonu chóru. Realizację tego projektu ukończono na odpust Bł. Bogumiła w 1975 roku. Te wszystkie dokonania i wydarzenia miały miejsce w latach, gdy Rektorem Ośrodka był ks. Jerzy Foltyn.

Jego następcą został ks. Henryk Szwarc, który rozpoczął swoje duszpasterzowanie dnia 01 stycznia 1978r. Rok ten dla parafii był pięknym przeżyciem duchowym. Od początku parafia przygotowywała się do uroczystości Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej w kopii Cudownego Obrazu. Uroczystości Nawiedzenia odbywały się w dniach 14 i 15 maja 1978 roku i były jak w każdym miejscu na naszej Polskiej ziemi, prawdziwą manifestacją wiary i niezapomnianym przeżyciem.

Rok 1978 zaznaczył się w sercach parafian przeżyciami wielkich wydarzeń: dnia 06.08 umiera Ojciec  Święty Paweł VI, 26.08 konklawe wybiera nowego Papieża, który przyjmuje imię Jana Pawła I, ten papież nazwany papieżem uśmiechu rychło i niespodziewanie umiera  29.09. tego roku.

Rok 1978 był bogaty w epokowe wydarzenie: Papieżem zostaje wybrany Kardynał Metropolita Krakowski Karol Wojtyła i przyjmuje imię Jana Pawła II. Wybór Papieża Polaka stał się nie tylko dumą i radością Polaków, ale nade wszystko darem Nieba dla Kościoła w Polsce.

 Jan Paweł II Najwyższy Pasterz Kościoła stał się Jego cudownym sternikiem na długie lata. My się cieszymy, że mogliśmy i możemy w tym czasie żyć.

W życiu tutejszej parafii radosną chwilą było poświęcenie nowej salki katechetycznej w dniu 24.09.1978r. przez Ks. Bpa Tadeusza Ettera.

Od 20.10.1982r. nowym Rektorem tutejszego Ośrodka Duszpasterskiego zostaje Ks. Czesław Grzelak, który zapisuje się w dziejach tutejszej parafii jako inicjator takich dzieł duchowych jak:Godzinki o NMP., Anioł Pański, Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Nieszpory, Oaza. W roku 1983 i 1984 spora grupa Parafian bierze udział w Pieszej Poznańskiej Pielgrzymce na Jasną Górę i staje się to dobrym początkiem. Na codzienne życie parafii i jej piękno składa się tyle spraw, że nie sposób ich opisać.