1. Jeszcze pół wieku temu wspĂłlne zamieszkanie chłopaka z dziewczyną przed ślubem budziło u innych powaĹźne zgorszenie; dziś nawet wielu rodzicĂłw ludzi młodych nie widzi w tym nic niewłaściwego, motywując takie postępowanie względami ekonomicznymi albo teĹź koniecznością wzajemnego poznania się młodych, dopasowania się. Czy rzeczywiście mają rację, nie gorsząc się tym? Czym w ogĂłle jest zgorszenie i czy naleĹźy się go wyzbywać?

2. „Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą wprawdzie przyjść zgorszenia, lecz biada człowiekowi, przez ktĂłrego dokonuje się zgorszenie” – mĂłwił Jezus (Mt 18,7). Katechizm Kościoła Katolickiego naucza: „Zgorszenie jest postawą lub zachowaniem, ktĂłre prowadzi drugiego człowieka do popełnienia zła. Ten, kto dopuszcza się zgorszenia, staje się kusicielem swego bliĹşniego. Narusza cnotę i prawość; moĹźe doprowadzić swego brata do śmierci duchowej. Zgorszenie jest powaĹźnym wykroczeniem, jeśli uczynkiem lub zaniedbaniem dobrowolnie doprowadza drugiego człowieka do powaĹźnego wykroczenia” (KKK 2284). Problemem w zgorszeniu nie jest więc poczucie niesmaku, jakie w kimś budzi postępowanie kogoś innego; zło zgorszenia polega na tym, Ĺźe ktoś patrzący na złe postępowanie gorszyciela, sam ulega złu, przyjmując taką sytuację za naturalną.
Propagatorami zgorszenia mogą być poszczegĂłlni ludzie albo instytucje. Tak dzieje się chociaĹźby w przypadku produkcji filmowych, telewizyjnych, czy prasowych, ktĂłre stawiają sobie za zadanie odciąganie ludzi od przestrzegania przykazań i ukazywanie Ĺźycia jako niekończącej się zabawy bez Ĺźadnych ograniczeń (np. programy i czasopisma erotyczne lub pornograficzne), zaś celem tych działań jest osiągnięcie zysku ze sprzedaĹźy takich filmĂłw czy czasopism. Coraz częściej pewne zachowania czy tendencje przedstawiane są jako modne, nowoczesne i godne naśladowania, a w rzeczywistości są postawami, ktĂłre odciągają człowieka od przykazań BoĹźych i od postępowania zgodnego BoĹźym zamysłem.
Niekiedy do zgorszenia przyczynia się takĹźe władza, kiedy ustanawia prawo niezgodne z prawem naturalnym lub BoĹźym prawem stanowionym. Nic jednak nie zwalnia od winy za świadome upowszechnianie zgorszenia. „Ten, kto uĹźywa władzy, ktĂłrą rozporządza w sposĂłb prowadzący do czynienia zła, jest winny zgorszenia i odpowiedzialny za zło, ktĂłremu bezpośrednio lub pośrednio sprzyjał” (KKK 2287).

3. Zgorszenie jest naruszeniem godności człowieka. Godność tę moĹźna naruszać takĹźe w inny sposĂłb. Szanować godność człowieka to szanować jego wymiar cielesny i duchowy. „ChociaĹź moralność wzywa do poszanowania Ĺźycia fizycznego, nie czyni z niego wartości absolutnej. Sprzeciwia się ona koncepcji neopogańskiej, ktĂłra zmierza do popierania kultu ciała, do poświęcania mu wszystkiego, do bałwochwalczego stosunku do sprawności fizycznej i sukcesu sportowego. Z powodu selektywnego wyboru, jakiego dokonuje między silnymi a słabymi, koncepcja ta moĹźe prowadzić do wypaczenia stosunkĂłw międzyludzkich” (KKK 2289).
RĂłwnieĹź podejmowanie badań naukowych mających na celu postęp ludzkości nie moĹźe dokonywać się kosztem godności człowieka. „Przeprowadzanie doświadczeń na istocie ludzkiej nie jest moralnie uzasadnione, jeĹźeli naraĹźa jej Ĺźycie lub integralność fizyczną i psychiczną na ryzyko niewspółmierne lub takie, ktĂłrego dałoby się uniknąć. Przeprowadzanie doświadczeń na istotach ludzkich jest nie do pogodzenia z godnością osoby, szczegĂłlnie jeśli ma ono miejsce bez wyraĹşnej zgody danej osoby lub osĂłb uprawnionych”(KKK 2295).

4. Zapamiętajmy: Zgorszenie jest postawą lub zachowaniem, ktĂłre prowadzi drugiego człowieka do popełnienia zła. Jest ono powaĹźnym wykroczeniem przeciwko moralności chrześcijańskiej. Ludzie przyczyniający się do zgorszenia nie szanują cielesności oraz sfery duchowej człowieka. Nawet władza, wprowadzając niewłaściwe prawa, moĹźe przyczyniać się do zgorszenia. Aby nie poddać się zgorszeniom powinniśmy sami szanować własną godność i godność innych ludzi, nie dawać posłuchu gorszycielom oraz protestować przeciwko propagatorom zła.

Ks. Bogusław Daniel Kwiatkowski

ĹšrĂłdło http://katechetyczny.diecezjaplocka.pl/1164,l1.html